Bir boşluğn gölgesinde
Tam orta yerinde
Tırnaklarımın izleri
Tutunayım için hayata
Yaldızını karanlığın
Kazıyorumken umutsuzca
Asılı kalmış

Ne olacaktı sanki asılı kalmasaydı bir boşluğun gölgesinde tam orta yerinde tırnaklarımın izleri
Kazıya mı bilecektim yaldızını karanlığın

Başkaları için
Yaşanmış ve yaşanılan ve yaşanılacak
Bir ömür anlamsızlaştırıyor
Hayatı ve hayattakileri
Üzerinden yıllar geçtikten
Sonra bile hala
Ezikliğiyle ezilirsen
Atılamamış bir ilk adımın
Ukdeler düğümlenir
Gırtlağında beyinlerin

Asılı kalmasaydı ne olurdu bir boşluğun gölgesinde tam orta yerinde tırnaklarımın izleri
Kazıyabilseydim keşke yaldızını karanlığın

Ama uymuyor hayaller karanlıklara
Karanlıklar alıp götürüyor
Kırıp döküyor
Ağlatıyor
Yıllar bile sonra hala
Kulaklarında duymaya çalışıyorsun
Görmek istiyorsun
Dokunmak hissetmek

Yoksa doğduğum gün mü asılı kalmış bir boşluğun gölgesinde tırnaklarımın izleri tam orta yerinde
Kazıyayım için uğraşırken karanlığın yaldızını

Ama benim suçum ne
O zaman
O zaman suçlu olan ne
O zaman suç olan ne
O zaman o zaman ne zaman
Doğduğum zaman mı ben mi istedim
Doğmayı böylesine rezil
Böylesine şerefsiz
Bir dünyaya
Geldiğime pişman bile olamadan
Doğmadım mı
O zaman tanrım
Kalbim neden ağrıyor
Neden titriyor hala
Aşk ki imkansız hayali bile
İki denizin ortasında kalmış

Yoksa doğmamalı mıydım asılı kalmasın diye bir boşluğun gölgesinde tam orta yerinde tırnaklarımın izleri
Kazıyayım için çabalarken karanlığın yaldızını

Yoksa ölmeli miyim
Ölümü istemeliyim mi
Korkmamalıyım mı ölümden
Sevmeli miyim ölümü
Hem ölmeyecek mi herkes
Leyla öldü bile
Mecnun öldü bile
Bile bile ölümü
Herkes öldü bile

Yaşamalı mıyım ölmeli miyim yaldızını kazıyabilmek için hayatın ki asılı kalmasın tırnak izlerim bir boşluğun gölgesinin tam orta yerinde