AY’A KARÞI –I-

Durmasan öyle uzakta…
Gelsen…
Sevsen…
Açýk penceremden girsen de,
Sarýlsan bana…
Ay mý uzak,
Sen mi?
Ay mý daha sarý?
Saçlarýn mý?
Ay uzak…sen yoksun…
Saçlarýn sarý…
Ay yalnýz,ben yalnýz…
Pencerem açýk…
Girsen de…
Tek nefeste öldürsen beni…


AY’A KARÞI –II-

Ay olsam,þu siyah denizde de…
Kimse bulmasa beni…
Kimseler kurtarmasa…
Boðulsam…
Boðulsam…
Sisli sabahlara uyansam da,
Dolaþsam…
Avare…
Tek…
Yalnýz…
Bir þiir yazsam bir kelimeden…
Tek nefeste okusam…
Nefesimi tutsam…
Her biri birbirinden yalnýz insanlara karýþsam…
Yutsam nefesimi…
Kurtulmaya çalýþsam ayrýlýklardan,
Kaçsam…
Sevdiðim bir aðaca,dal olsam…
Bir kuþun tutunduðu kadar yaþasam…
Sonra kessinler sesimi…
Sussam…
Söylemesem…
Duymasalar…
Duymamazlýktan gelseler…
Çýðlýk atsam,o’na,bu’na,þu’na…
“Þu” sevse beni,
Ama ötekiler umursamasa…
Yol olsam,
Kimse geçmese…
“O” geçse ama,
Farkýna varmasa…
Gözlerimi kaybetsem…
Kulaðýmý unutsam,merak ettiðim bir konuþmada…
Ellerimi uzatsam havaya…
Bir buluta tutunsam…
Zýpladýkça düþsem,
Düþtükçe ölsem…
Öldükçe kaybolsam…
Beni “bu” bulsa,
Sana yakýn,benden uzak olsam…
Kimselere görünmeden bir kuytuda,
Can versem birine,
Alsa götürse,
Ona hayat olsam,
“Hiç deðilse o yaþasa” desem,
Ölümüme mazeret bulsam…
Avunsam…
Yansam…
Kendime gelene kadar içsem,
Sana koþsam…
O’nu,bu’nu,þu’nu unutup…
Beni yeniden sevsen…
……Ay olsam þu kara kümeste…
Yaþamaya layýk olana kadar yaþasam…
Sabaha karþý da ölsem…
Toprak ananýn kucaðýnda,
Uyusam…
Uyusam…
Uyusam…


AY’A KARÞI –III-

Sabit olsa her þey…
Kuþlar geceleri uçmasalar da…
Gök kubbede öylece dursalar…
Seyretsem onlarý…
Uçmanýn durmaktan,
Gitmenin,kalmaktan farkýna varsam…
Ay dursa biraz penceremin önünde de,
Ýzlesem güzelliðini…
Hiçbir iþ yapmazdým ona bakarken…
Hiçbir yere bakmazdým ondan baþka…
Ýþte öylesine dursa önümde…
Ben kalkmadýkça kýmýldamasa…
Gözüm kapansa,ama o kaçmasa…
Sabaha kadar beni bekleyeceðini bilsem…
Mýþýl mýþýl uyurdum…
3-12-2006,Pazar/19:04