İlk sevmenin heyecanı düştü önce
Bir çiğ damlası kadar küçük
Yalnızlığımız kadar büyük
Sevgiyi arayan kalbimizin tam ortasında.
Sonraları;
Tüm umutsuzlukların ötesinden
Seslendi bize hayatın anlamı
Öldük sonra;
Ağaç köklerinin parçaladığı toprağa düştük
Yeni biten bir fidan gibi boynu büküktük
Özümüzdeki nefreti yendik el ele
Sen bir kuzu yavrusu saflığında
Yaşadın günleri birer birer
Bende ise yeni doğmuş çocuk gözleri
Böyle mutluluklar içinde
Güzel bir rüya görme sevincinin kısalığında
Tükendi ömrümüz.
Ben seni öldükten sonrada unutamam
Dilerim sen de beni unutma...