AY IŞIĞINDA DOLDU VADEM


Kapı sesini duyar gibi oldum
Yarı uykulu haldeydim
Göz kapaklarım öyle ağır ki
Açmaya gücüm kalmamıştı

Saate bile bakamadim
Belirli belirsiz bir hayal
Yada öyle bir şeydi gördüğüm
Fark edemedim, geç kaldım

Bedenimden ayrılmış gibiyim
Ay ışığında yükseliyorum göğe
Öyle çaresiz ve öyle bitkin
Bir halde kala kaldı bendenim

Belki aça bilseydim gözlerimi
Çırpınsaydım, direnseydim
Veya tutunsaydım bir yerlere
Ayrlmazı ruhum bedenimde

Yeni günü görebilirdim belki
Güneşi, kuşları, kelebekleri
Ve bütün sevdiklerimi
Vedalaşırdım bir bir hepsiyle

Ne yazık ki tutunamadım
Ay ışığında doldu vadem
Gece ile gündüzün ortası
Sesiz sadasız bitti ömrüm