Anlayamadım yokluğunu bir anda
Kafesteki kuş gibiyim sensiz odamda
Çırpındıkça uçtuğumu sansam da
Bulamadım seni, üşüyen kollarımda

Neden bu kadar dar gelir bana duvarlar
Ufuklar neden uzakta, sarardı yakamozlar
Batan her güneşin ardından seni arayanlar
Gözlerim değil miydi şahit olan sabahlar

Uzun bir yol gibisin, sonun nerde bilinmez
Her dalgayı sen sanıyorum, sanma ki beklenmez
Bir fırtınayla kum doluyor gözlerime ellenmez
Sen geldin sanır ayıklarım tek tek gizlenmez

Bulamadım bendeki seni, çık artık ortaya
Dermanım kalmadı, seni sensiz aramaya
Kalkar diken olur tüylerim. Ya sana bir şey olmuşsa
Yaşayamam işte o zaman, ölürüm uğruna

Sana bir şey olmamışsa çok geç üzülme bana
Uğrunda ölmek bile güzeldi; gel ara sıra
Bulamazsın diye adresi de yazıyorum son satırda
Ankara, Karşıyaka SEVENLER MEZARLIĞINDA