Geçerken gördüm
Ayrıldığımız yerlerde vurulmuş cansız bedenlerimi.
"her ölüm çığlık çığlığa doğurur beni, sana..." derdim
Sen hiç duymazdın, şikâyet ederdin sessizlikten...
"Artık Her yer
Ölü artığı olmuştu
Ayrılığından bu yana..."lar birikti dilimde
Gökyüzünü sarmalayan şu düş kırıkları
Sema birer birer yüreğime batıyor...
Leşim kokuyor her yer
Ve kuşların bağırtısı yüreksizlere küfür doluyor...
Her yer çirkin ressamların gülen yüzleriyle resmedilmiş
...


Yüreğinden vurulmuş bir gün bir adam,
Her yerinden vurulmuş zaman...
Kara bir çarşaf sarmış tüm ayrılık delillerini
Hayâ ile sönmüş gözün feri...
Güneş bir daha ışıldamamış güne
Korkmuş aydınlatacağı çirkinliklerin yükünden...
Gözlerinden vurulmuş adam
mermi yüreğine saplanıp kalmış...
Kalem utanmış
Dil utanmış
Mutluluk sözcükleri Vurulmuş
Şiir utanmış
kanamış her yan...

Vurulmuş bir adam en gariban yerinden
Suskunluğuna hapsolmuş tüm çığlıkları...
Ne sesini duyan, ne devasına koşan olmuş
Çöllere sürgün yemiş ruhunda beslediği ümitler...
Her yanında çöl iklimleri cansız bedeninin..

("
Geçerken gördüm, cesaret edipte elimi uzatamadım...
Cansız bedeninden korktum,
Düş kırıklarıydı her yanı, kalemle dokundum acırken ölüsü
Kanı bulaştı kalemime, hiç bir sözcük paklayamadı...
")
...



Diyarbakır.