Bu gece bu şehir yasta
Sen gittin ya uzaklara
Hani bıraktın ya bu şehri
Hani bıraktın ya gözlerimi
Bak kaldırımlar ağlıyor
Binalar yıkılıyor
Sen gittin ya
Bu şehir paramparça oluyor

Hatırlıyor musun?
Kırmızı renkte aşk masamızı
Hani gülücüklerinle donattığın masamızı
O masa eskiciye kurban gitti
Kemancı Halil abiyi hatırlıyor musun?
Hani her gece kemanıyla aşkımıza eşlik eden
Sen gittin ya
Kemancı Halil abi mesleği bıraktı
Kemanı sattı
Ya çiçekçi Gülsüm Abla
Bize hep kırmızı gül veren Gülsüm abla
Artık çiçekçilik yapmıyor
Anlaşılan onlar bizimle mutluydular
Bana gelince
Hiç üzülmeyen hiç ağlamayan ben
Şimdi çocuklar gibi ağlıyorum
Seninle oturduğum aşk masasında değil
Artık anason kokan rakı masasında oturuyorum

Halil abi, Gülsüm abla ve ben
Bize bıraktığın bu emanet şehirde
Hatıralarınla yaşıyoruz
Şehir ağlıyor, biz ağlıyoruz
Sen gittin ya
Artık aşkı o kadar umursamıyoruz