Kýyýda oturan olasýlýk sordu gerçeðe;

-gitmeli miyiz?

dalga geldi,köpüðe tortulandý ve iki bacak bir sevgiyle oturdu rüzgarýn dudaðýna;

-deðiþtirebilirsek evet.

olasýlýk üzüldü biraz biraz

mektuplara döþendi,bir kaç þairin mýsrasýna devirdi þeffaf kadehindekileri;

gitmeliydi.

bir insan,bir pansiyon ya da gidilmez bir yer bulmalýydý mutlaka.

-biz istesek olasýlýk asla olmaz,bilimiyor musun?

bugün ölmek için iyi bir gün sayýlmaz.hadi yanýna bir þeyler al,çok þey al ya da sadece ay'ýný

parlat kendinde ve kendini koy gülüþünün içine;git..

-kýyýda kaldým korkularýmla

olasýlýk!

bana bir destan bir cümle

ne olur..

olasýlýk!kýyýmdan gitme..

bordo kadife perde açýldý gözünden gerçek'in

....
hadi gidelim diðer yüz'üm..

ve aslýnda bir öykü yaþadýðým yer,benziyorum bir tilkinin daðdan iniþine,tersinden yaladýðý

tüylerine dokunuyorum suyun.bitti o þiir bitti.sesim kadife biliyorum,yüzüm bir þeyin karþýtlýðý

gibi bakýyor hala kendine.kumar mý lazým kaybýma.insan müziðiyle ölür ya iþte ben de orada

ölüyorum.

diyorum ki sonra;

bitti o öykü,bir þey nasýl bitiyorsa iþte o öykü de bitti.adýmýn farklý uyanýþý her sabaha ve

adýmlarýmýn her merdivende nasýl fazla fazla kalýyorsa ben de iþte öyle az

oluyorum;azalýyorum..

gitmesi gereken ne varsa gitti

olasýlýk

gerçek

kalmasý gereken ne varsa;hiç benim deðildi,hiç benim olmamýþtý ve ben hiç kendimi

sevmemiþtim bir aynanýn kadife curcunasýnda
saçýmý koparasýmda bundan,az sevdayla çok sýyrýlýþým da..

en iyisimi biz

-gitmeliyiz..