Aslında bir yerlerde bir parantez açmak gerekiyor.Sözün unutkanlığına gölge olurken bir çini mürekkep damlası,öyle sakin ve usulca düşerken sararmış bir kağıt yaprağına.Aşklar,yaşanmışlıklar,düş kırıntıları,sayıkladıklarım ve her şeyden önemlisi sadece bir ütopik resim gibi düşüncelerime bir çerçeve misali çaktığım isteyipte yapamadıklarım,yapıpta elimde tutamadıklarım,tutupta farkında olamadığım mavi,pembe,turuncu,mor...binbir renge bürüdüğüm umutlarım.Olup bitenlerden habersiz aldırış bir hayat sürmem.Kendimi kalabalık bir yalnızlığa inatla itmem...Düşünüyorumda acı çekmek ve hüzünlenmek için ne çok bahanem var.Bir sayfayı karıştırırken güzeli iyiyi mutluluğu çabucak geçmeye o kadar çok alıştım ki.Belki de bu yüzden şair diyorlar bana,onlara,tanıyamadıklarıma...Mızıka çalmayı çok isterdim,içinden bir nehrin üzerine kurulu tahta bir köprü üzerinden geçen Bremen'li çocukların telaşlı koşuşturmalarına kulak vererek...ya da bir çarşamba sabahında Mozart ın kendini karlara teslim etmeden çok önce Greensleeves'ı besteleyip sallanan sandalyesine oturup uykuya dalışının ardındaki tatlı gülümseyişi gibi,yüzünde asılı kalan bir genç kadının fısıldayışlarına kulalak vererek en zamansız bir rüyada..Yapamadım, başaramadım.Kaçacağım en uzak kıta arka odam oldu hep.Unutuluşumun yıldönümündeyim aylardan nisan olduğunu hatırlamayacak kadar.Günlerdir acı kahvem ve sigaram eşlik ediyor sayıkladıklarıma..Kendimden korkmaya başlıyorum,bir şizofrenin sancılarını çekmeye çalışıyorum soğuk cama alnımı dayayarak, sonbaharı bekleyerek.Epey oldu mektup yollamayaşım.Aslında yazsam bile kime yollayacağımı bilmiyorum artık...Şimdi uyku beni çağırıyor,epey oldu uyumayalı,sahi saat kaç oldu?Masamın üzerinde bir şeyler çizipte başaramamanın,bir güzeli somutlaştıramamanın yorgunluğuna kardeş oluşuveriyor kapanmaya hevesli gözlerim.İnat etsem mi bilmiyorum.Özlüyorum seni şimdi.Yatağımı yurt bilip ona doğru yöneliyorum..Masamın üzerindekileri;karaladıklarımı,yazdıklarımı ve çizdiklerimi öyle dağınık öyle umursamaz bir şekilde bırakarak.Kendimi unutkanlığıma bırakıyorum,unutuluşumun yıldönümünde olduğumu unutarak...