Nedir bu sancılar içinde kıvranışın gönül
Beyaz kağıtları kaleminle yakışın ve ateşler içine atılışın
Ve bir tebessüme ellerini kaldırıp teslim oluşun
Ve bir çiçeğe sevgili bakışın
Nedir bu yangınları sevişin gönül….

Sen an’ları yıllarca yaşarım mı sandın
Bir kakülün altındaki bakışa kandın
Abdal oldun sayfalarca name yazdın
Kanmadın aşka yaktın, yandın gönül…

Ne gönüller verdim sana doymadın
En güzellerini seçtim sana almadın
Gittin bir hayırsıza beni bağladın
Kanmadın yakmaya, yandın gönül…

Koca ateşleri yakıyorsun çember halinde
Balıklama atlıyorsun sonra içine
Baş edemiyorsun kendi kendinle
Akrep olup; yakıyorsun gönül….