Beyaz küçük bir kelebekti,belli ki hayallerinin baþýndaydý.Oysa ne kadar çok beklemiþti o kozanýn içinde,belki de süreceði ömürden kat kat fazla,hayallerinin yetiþemeyeceði kadar uzun.Þimdi ise ufak bir serçenin gagasýnýn ucunda hayata ve hayallerine son kez bakýyor.Ýþin acý yönü cansýz bedeni hayallerini çalan serçeye deðil onun gibi hayalleri olan,uçmak için can atan serçenin yavrularýn a yem oluyordu.Týpký hayat gibi;birileri hayallerine kavuþmak için hep baþkasýnýn hayallerini ve yaþamayý ümit ettiði o güzel günlerini çalýyordu sebep sunmaksýzýn.Halbuki hayat tek cephede verilen bir savaþ deðildi,yaþadýðýn kadar yaþatmakta vardý bu kurallarýn içinde;oysa hayat bu kuralý es geçmiþti.Þimdi hayatýn kitabýnda eksik olan maddeleri yaþýyorum,çevirdikçe sayfalarý anlamlarýný bulamýyorum ve bulamadýkça tükeniyor umutlarým,üstelik daha kozanýn dýþýna çýkamamýþken.Ya ben eksik okuyordum her seferinde bu kitabý ya sadece görmek istediklerimi görüyordum ya da hayat bana bu serinin tek bir kitabýný vermiþti bunca yýl boyunca...