müdürünün sesi,

böler uykumu.

“Atatürk ilköğretim okulu!

rahat!

hazır ol!”

özlemlerim büyümüş,

olmuş diz boyu.



Ant içer çocuklar..

Küçülmüş gözleri çoğu uykulu.

gırtlakları yırtılacak,

Onlardan istenen daha gür bağırmak.

Sonra alışılmış zamanlı tekrar

“korkma sönmez bu şafak”



ya benim yangın yerim.

Kutsal vatan toprağı gibi,Yüreğim….

içinde sen olan,sabah düşlerim,



Ben elinde çantası, okula geç kalmış çocuk

Cebimde düşlerim, sensiz zamanlara harçlık.

Koşarım- telaşlı , geç kalmışlık!



Çalarım kapını,

sen öğüt veren,sitemli öğretmen.

Ben Açlığımla, geç kalmışlığımla

Sana,mahcup adam.

“İş”sel mazeretler anlatan..

Muzaffer CURA