Gel benim aydınlık gölgem
Denize boyanmış gözlerinle
Gecenin ortasında savunmasız
Hesapsız bir ben
Sakin ve çaresiz ve umutsuzca
Seni bekleyeceğim
Serin sulardan geçer gibi
Geçeceğim hasretinden
Ağlamaklı ellerini süreceğim yüzüme
Hep sende diyeceğim
Sende başlar hüzne bulanmaya
Yalnızlık ekseninde kağıt kalem
Fırtınalarda sana sarılmasam
Düşmesem ölmesem
Yağmurda iskelede dalgalar boyu
Köpük köpük buram buram kavrulmasam
Ne anlamı olurdu o zaman sevmenin
Adına ölümüne demenin
Beklemenin gecenin ortasında
Savunmasız hesapsız öyle sakin
Çaresiz ve umutsuz...