Çanakkale Þehitleri

Yýl 1915 düþman sarmýþ Çanakkale'yi
Dedem oturmak için; þöyle, çevirmiþ sandalyeyi,
Anlatýyor; birer-birer patlayan onca fünye’yi
'Kahramandý' diyor, 'Aslan Çanakkale Þehitleri'.

'Merzifonlu Ahmet; bölüðün sað kolunda Onbaþý,
Bizim Efe Çavuþ, Sivaslý; aðarmýþ saçý baþý,
Kimimiz hüzünlü, kimimizden akýyor göz yaþý,
Kahramandý' diyor, 'Aslan Çanakkale Þehitleri'

Yüzlerce vatan evladý, koskoca bölük yok olmuþ
Toprak göl gibi, Þehit kanýyla damla-damla dolmuþ
Bölük gitmiþ, Sancaðý bir aðaç dalýnda bulunmuþ
'Kahramandý' diyor, 'Aslan Çanakkale Þehitleri'

Allah-Allah sedalarý yankýlanýyor bütün gün,
Anzak ordusu, sarmýþ çevreyi; kat-kat bizden üstün
'Hakkýnýz yok' diye, haykýrýyoruz coþkuyla bu gün
Ana duasý! içinde; Mehmet'in emdiði süt'ün'.

Gencecik vatan evlatlarý; þehit gidiyor bir-bir..
Üç yýllýk askerdim Ordu'da, yaþým þimdi yirmibir.
Ýhtiyarý-genci, erkek-diþi olduk hepimiz bir
Birleþtik top yekun bir millet, oluverdik bir bütün'.

Þimdi diyor ki; 'evlatlarým bakýn beni dinleyin,
Vatan aþký baþkadýr sevin, sevdalanýn inleyin,
Anzavur komutaný almýþ sancaðý; bak belleyin!
Öpmüþ, aðlamýþ! Yazmýþ, kahramandý Türk Þehitleri.

Düþmandý tüm Dünya bize, o zaman Çanakkale'de
Koskoca Osmanlý, birliðini yok etmiþ cephe'de
Bir kiþi bile canlý yok, hepsi ermiþ þahadet'e
Sancaðý yere düþürtmemiþ, þanlý Türk Þehitleri

'Evlatlarým o sancak esir olmuþ þimdi müzede,
Anzak altýna not düþmüþ, ah bir gidip görseniz de,
'Selam vermeden geçmeyin! ' korumasý ensenizde,
'Sahibi: Uðruna ölen; Çanakkale Þehitleri'

'Zafer bizim oldu þükürler olsun ki' diyor dedem,
Hayal ediyorum, bizlerde dermiydik 'bende gidem'
Ýkiyüzelliüçbin þehit, artýk dua bekler bizden
'Kahramandý' diyor, 'Aslan Çanakkale Þehitleri'

15/03/2008 Yaþar Türkmen