Issız ve yalnız gecelerime doğacak yeni bir ışık,
Ve bir daha hiç sönmeyecek kadar hayatla barışık.
Yenilmişliğe,kaybedilmiş hayallerin yokluğuna benden çok alışık
Kimse olması gerekeni kestiremiyor kafalar çok karışık
Ve bu şeytan hastalıkları bünyelere yapışık
Gaipten gelen sesler inandırıyor beni ve diyor ki;
İşte orda bak aradığın ışık...


Etkiledi mi seni alıştığın insanların yokluğu
Bence etkileyen seni, senin gibi insanların çokluğu
Hep onunla yaşadın bide onsuz dene onluluğu,
Kıskanma onlar başka insanların mutluluğu.


Uzun saçların kadar uzundu önceden yürüdüğün yolların
Ne kaldı bak gitti hepsi, nerde uğurladığın yolcuların?
Yapacak birşey kalmıyor ardından yitip giden umutların,
Kaç kez karardı kararmaz dediğin masmavi bulutların,
Güvendin kendine herkesten çok. hani nerde buldukların?
Çok ağladın ardından geri getiremediğin yoklukların,
Yalan değil var bunların tümü insan hayatlarında,
Yine gaipten gelen sesler inandırıyor beni
Ve haykırıyor aradığın şeyler bak orda..


Rengi belirsiz gözlerinin güzelliği yeterli
Senden sonra doğdu günler senden önce kederdi
Gökkuşağı gibi 7 renk olmasan halim beterdi
Fırtınalar kopmasa yağmurlar çabuk dinerdi
Eskidende kurgularım hep tersine dönerdi
Yaşamamışa bi çok duygu çok haybeye gelirdi
Tanıyanlar doğru bulur hislerimi bilirdi
İrkiliyorum birden yine Gaipten gelen sesler diyor ki;

Bitti sandığın bi çok şey sandığın gibi bitmedi
Yanında olmaya söz vermiş Mert çocuk henüz çekip gitmedi..