Zamanın ucube yaratıkları
Sizden dikenli bir duygu saplandı yüreğime bugünlerde,
Pel-perişen bir halde basıyorum evrene
Şiddetli ve şiddetle

Düşmekten korkuyorum kendimden
Denizi içmekten
Sizi öldürmekten
Deli divane diyorlar çoğu zaman
Sonuna pervane ekliyorlar
Biliyorum
Kendileri kendilerinde korkuyorlar

Ateşe basıyor gibiyim
Bugünün bugün olmaktan çıktığı günlerde
Bir martı kendinden emin tepemde
Ölümü çağırıyor benimle

Etim dökülüyor parça parça
Günahımı düşünüyorum ben olmaktan başka
Bambaşka
Bambaşka bir iklime doğru yol almak geçiyor
Ellerimin ucundan
Ellerimin ucu ki en günahkar yerlerim
Hem günahkar hem uslanmaz bedenim
Bedenim ki en titrek hançerim...