31 TEMMUZ


Koca mezar oldu bana hotel İmbat
Kader ortağım ayağı kırık at
Karamsarlığın zirvesindeki biberi tat
Tuğçe Birol'a hayattan en büyük tokat
Okuyorum vasiyetimi yazsana hattat
Düşünmek istemiyorum Rabbim beni kapat
İntihari düşünür içimdeki psikopat

Ulu aşkımın hazin sonu
Yolun sonu ucurumun ucu
Hadi şair giy kefeni başlasın sonsuz uyku

Tepesinde cennet bağı saklı olan dağ
Tırmanırken düştüm kalmadı hiçbir yerim sağ

Söylesene daha yaşımız kaç?Durma kaç
Görmek istediğim çok mu ki?Bir iki tel saç

Kadife kıvamında kafiyelerim gelir kafile kafile
Azrail asıl dile gelsin kızarsın nargile
Bilirim ne söylesem ne yazsam nafile
Ulaşamadım herşeyin adıdır Tuğçe
Bekle beni sana koşuyorum Mekke
Bekle beni sana koşuyorum Gebze
Bekle beni sana koşuyorum Kıble
Bekle beni sana koşuyorum Tuğçe
Sus sen ağlama anne
Kaldır ayağını gireyim cennete

Verdiğin sözleri lütfen hatırla
İsmini görüyormusun satırlarımda?

Senin sevgin ya yok yada çok az
Al kalemi bir iki satırda sen yaz

Bunu ançak tadan yazar
Sonra kendine mezar kazar

Kalemim usandı yaza yaza
Sana uğramasın kaza bela

Düşman alacaksa eğer prensesi
Susmaz artık beynimdeki siren sesi
Bu aşkımızın sert fren sesi
Unutma bu hayatımın son eseri
Düştü yerde kaldı sevdiğin bu sersesi

Gel ölüm törenime katıl
Önce niye öldün diye darıl
Gözlerinde yaşlar pırıl pırıl
Bağırırsın bana kalk diril
Çağırırsın geriye gelir mi Azrail?


Bavulunu aldı gider bu mösyö
Gölgemin istikameti sensiz çöl

Bu kadar acı yeter hamdolsun hamd
Bundan sonra yaşamam andolsun and

Üstüme örtersin İnşallah toprak örtü
Gözümü dolduran yaş değil üzüntü

Karanlık denize doğru koşarak mı ölsem?
Karşında ateşler içinde yanarak mı ölsem?
Hiç sanmazdım yokmuş artık Tuğçem

Ne olurdu geriye dönsen
Bari gelip beni sen gömsen

Bitti dediğinde batmaya başladı bu sal
Dedin Azrail okyanus ortasında tek başına kal

Sen sonsun demiştim hatırla
Dizelerimde saklı cümle son satırda

Sana ulaşan linkler hep kırık
Kalbim artı beynim yerinden cıkık
İnşa ettiğim en güzel bina yıkık
Gerçekten sevenlerin hepsi kaçık
Azrail Birol'a gel der durur yazık
Bu bana aşkımdan kalan tek kazık
Sonra derler çocuk neden yüzün asık

Sonkez hatırla senin gönlün göldü
Sıra son satırda Tuğçe Azrail öldü