sen aþklarýný anlat bana
süslü geceleri, dolup boþalan
uðruna kaldýrýlan kadehleri
nerde uyandýðýný bilmediðin sabahlarý anlat.
ben sevdalarýmý anlatayým sana
uykusuz gecelerimi
kâbuslarýmý
dumanýyla hayalini çizdiðim siluetini anlatayým.
kalemime zift çektiðim
ilaç niyetine içtiðim
zehir zemberek sözlerini
kaðýtlarýma dökülen gözyaþlarýmý
seni sensiz yaþamayý
susamýþlýðýmý anlatayým.

sen oyunlarýný anlat
maskeler arkasýndan
sahte gülüþlerini,timsah gözyaþlarýný anlat.
vurdumduymaz yaþantýný
yaþamýn hafife alýnmýþ versiyonlarýný
ben hayatý anlatayým sana
emeði, alýn terini
helalinden yemeyi.
yaþanmýþlýðý, horlanmayý
itilip kakýlmayý, kayýrmacýlýðý anlatayým.
gereksiz, yetersiz , riyakar insanlarýn
nasýl bu düzende yer sahibi olduðunu
yükseldikçe nasýl küçüldüklerini
haketmeyenlere verilen deðeri anlatayým.

çalýþmadan, haketmeden almamayý öðrendik biz
sevmeden aðlamamayý
zift akýttýk, katran akýttýk yüreðimize
aðlamayý silmiþtik sözlükten
ta ki aþýk olana kadar
ta ki sevene kadar.
bir dal kýrýlýr gövdesinden, bir canlý yatar ölüm uykusuna
aðlarsýn
merhamet duygusu deðildir sadece gözyaþýný döktüren
hep yanýmda olacak sandýðýn deðerlerin avucundan kayma korkusudur
kahrolasý, kör olasý yalnýzlýk duygusudur
gözyaþlarýn
ona duyduðun muhabbettir, sevgidir.

aðlamak için hasret yetiyor bana
yok olmasý gerekmiyor sevdiklerimin
varlýðýnda yokluðunu çekiyorum zaten
ölüm nedir ki hasretimin yanýnda
o gelir bir kere, ben bin kere ölürüm severken.


iyisimi herkes bildiðini anlatsýn
sen gülüþlerini anlat, ben aðlamayý
sen zevklerini anlat, ben çýldýrmayý
varlýkta yokluk çekmeyi anlatayým sana
bir ses mesafesi kadar, bir parmak ucu kadar
hatta kalbinin atýþlarý kadar yakýnken
sana dokunamamanýn acýsýný anlatayým.