Henüz on yedi yaşında.
Hiç tanışmadım onunla,
Hiç konuşmadık,
Adını sormadım.

Kerim!!!
Annesinden öğrendim,
Birde hasta dosyasından.

On yedi yaşında henüz
Hayatı baharı derler ya hani,
Sıcak kavurmamış, hazan yapraklarını savurmamış.

Anasının göz bebeği Kerim!!!
Tek oğlu,
Babasız...

Köyde diyor annesi
Bütün işlerimi o yapardı.
Tarla, bağ, bahçe...
Sonra,
Traktör sürerken
Sara nöbeti gibi bir titreme?

Kerim üç gündür komada,
O'nu düşünüyorum
Ama O bunu bilmiyor.

Futbolu sever miydi acaba?
Gitmek ister miydi bilmediği yerler,
Düşlemiş miydi bir kızı öpmeyi,
Ya da öpmüş müydü birini
Heyecanla gizli bir köşede.

Belli...
Umutsuz annesi.
Hayalini kurarken yıldız gözlü torunların
Düşünürken oğlunu evlendirmeyi,
Yok olmuştu Kerim'in karanlığında.

Kerim öldü!
Tüm hayalleri arkasında,
Elveda mevsimler, elveda gökyüzü,
İnsanlar, ağaçlar, umutlar...
Elveda anne!

Elveda hemşire!