ERDOÐAN'IN ÇÝZGÝLERÝ
Kimi kesik kesik, kimi uzunca konduruluyor bu çizgiler yola. Yol iki günde onarýldý. Dün, bugün… Yarýna bir þey kalmadý. Ne yapýlacaksa bu gün yapýlmalýydý, yapýldý da…
Saat gecenin 10'u. Günlerden Cuma ve yarýn Erdoðan Van'a gelecek. Yollar yýkanýyor baþtanbaþa; ama stratejik sayýlan (Erdoðan'ýn geçeceði yollar…) yollar... Erdoðan'ýn geçeceði yollara ekstradan sýcak asfalt döküldü ve yol çizgileri çizildi. Çizgi aracý tam da önümden geçti. Araç beni geçince boya kokusunu aldým. Yoksa ön taraftan aracýn ne iþe yaradýðýný anlamam, uzun zamanýmý alýrdý. Eee alýþkýn deðiliz bembeyaz, tertemiz yol çizgilerine. Biraz þaþkýnlýk var, o kadar. Bu çizgiler iþimize de yaramaz hani ya, neyse.
Ara sokaklardan yola girmek isteyen araçlarý polis, hemen çeviriyor. Direnenler de uyarýlýyor haliyle. (Yol, polislerle dolu, hepsinde de bir tedirginlik var.) Vanlý bu ya; polisin dalgýn bir anýnda daldý yeni çiziktirilmiþ yola… Müþteri kollayan ve polislerle yolun ortasýnda muhabbete dalan bir baþka Vanlý, arabanýn arkasýndan seslendi; (Yan gözle de polisin tepkisini ölçüyor.) "Çizgilere basma!"
Nejat Uygur'un; "Halýya basma!" esprisi geldi aklýma. Ama bu daha bir orijinal duruyor.
Demek, söz konusu Erdoðan olunca, çizgiler daha deðerli oluyor. Komik. Komik; ama en okkalýsýndan düþündürücü bir manzara…

Ve ertesi gün (1 Kasým 08/Cumartesi);
Van'da bir yol… Bu yol yukarýda zikrettiðimiz Ýskele Yolu. Çizgiler hala duruyor ve hala tertemiz. Saðda solda yine polisler koruyor yolu. Erdoðan'ýn dönüþü için temiz durmasýný saðlýyorlar (yine oradan dönecek ya). Oysa malum yolla ayný doðrultuda olan ve iki yüz metre ötede duran yol, iþin iç yüzünü yansýtýyor.
Bu yolda da 5 araba yan yana; kimisi alev alev yanýyor, kimisi devrilmiþ, camlar parçalanmýþ. Yol güzergâhýndaki maðazalarýn camlarý indirilmiþ. Atýlan tekme izleri duruyor.
Beþ yüz metre yukarýda ise Erdoðan, malum ses tonuyla konuþma yapýyor (konuþuyor). Ülkenin güllük gülistanlýk taraflarýndan dem vuruyor.
Halk gergin, ne yapacaðýný bilmez bir durumda; kimisi Erdoðan'ý dinliyor, kimisi onu dinlerken etrafýný kolluyor. Öte yandan kimisi de girebildiði ara sokaklarda elinden geleni ardýna koymuyor. Havaya tedirginlik, korku hakim. Gökyüzünde helikopter, daire çizip duruyor.
Beþyol (miting alaný) rengârenk. Beþyol çiçek çiçek. Öte taraflar yanýyor.
Erdoðan konuþurken, kenar mahallelerde, halk polisle karþý karþýya… Bu durumdan ne polis memnun, ne de halk. Ve sokaklar tutulmuþ ve beyinler allak bullak.
Umutsuzluk var insanlarýn bakýþlarýnda. O bakýþlar çok þey istemiyor aslýnda. Birileri oturup dinlese dertlerini ve bir adým atmaya meyletse her þey düzelecek. Sonra adýmlar atýlacak, sonra bütün yollar, Ýskele Yolu gibi güzel olacak. Bir adým…
Bu haliyle; "Yaprak döküyor bir yanýmýz, bir yanýmýz bahar bahçe."
Halk doðalgaz istemiyor. Zaten malum gaz gelse bile, halkýn büyük bölümü kullanamayacak. Kullanabilenler ise her halükarda ýsýnýyor. Önce yürekler ýsýtýlmalý, halk gelecekten umutlu olmalý. Yok sayýlmamalý. "Tamam, varsýn ama…" da denilmemeli. En önemlisi özgür olmalý.
Biraz yaklaþabilseydim Erdoðan'a; "Parmaðýmý uzatýp, gökyüzünü kirleten barut dumanlarýný gösterecektim." Görür müydü acaba? Zaten biliyor.
Ah þu umutsuzluk! Umuda dönmesi için bir adýma muhtaç olan umutsuzluk…

Murat Köprü