Tamam deme ne olur tamalayamadıklarına
Ben seni sevmişim ne çare
Ne bir eksik ne de bir fazla
Yaşamı senle katıklamak herşeye rağmen güzeldi be gülüm
Ben..
Koskoca ben...
Bunca yılı arkamda bıraktıktan sonra
Şimdi tüm sevdaları yükledim sırtıma
Yolum uzun..
Yolum sarp..
Belki de yolum menzilsiz..
Çıktım bir kez yüreğimle bu yola ben çaresiz..
Sabah kalkıyorum diyorum ki;güzel bir rüyaydı gördüğüm...
Ardından günaydın canım diyen bir mesaj düşüyor telefonuma..
Sevinmeyi bile beceremiyor gözlerim artık okuduklarına
İnsan sevdasına bu kadar mı yaban kalır söylesene ?
Ne alıp yüreğimin ortasına koyabiliyorum
Ne de tutup uçurumlardan salıverebiliyorum seni içimde
Nerdesin diye sormak yetmiyor içimdeki cevaplara
İnanki hiç bir soğuk bu kadar ısıtmadı beni
Karlı bir kış günü karanlık sokaklarda
Yaşamadıklarını yaşamak bu kadar mı uçurur insanı havalara..?
Özlemeyi özlemişim meğer
Bunu bile senle öğrendim ben ne tuhaf.
İki küçük kuş kanat çırpıyor iki ayrı yürekte
OLmazlar...
Gelmezler...
Aslalar birer birer kapanıyor yere
Biliyor musun ..ben sensizken senle konuşmasını iyi biliyorum.?
Seni ne çok sevdiğimi anlatıyorum yokluklarına
Peynir ekmek gibi olduk seninle biz
Bir araya gelince doyduk tıka basa
Yüreğimizin içinde hep bir bahar kokusu
Her dem taze..
Hep vazgeçilmez...
Şİmdi usulca saklıyorum seni sol yanımda
Bütün ritimsizliklerine inat atıyor yüreğim seni görünce
Gülümseyişlerini hapsediyorum gözlerime
uykularıma girersin diye..
Rüyaları seviyorum şimdi daha da fazla
Sabah olmasa keşke
Sabah olmasa..
Ve....
Ve ben hiç uyanmasam ..
Sabah olmasa ...
Ve ben hiç sensiz kalmasam

Çiğdem SELÇUK/EDİRNE