günün geceye dönmüş yüzüyüm
soluğum,
rüzgarın önüne kattığı
yağmur sesi…
sağanaklara teslim yüreğim...


kimliksiz kentte
yönsüz
y o l s u z u m!
hem onsuz...


karanlık bir orman geçiyor
bakışlarımdan
gri bulutun gölgesinde
gittikçe küçülüyor gök/yüzüm…


gerisini
ne siz sorun
ne ben söyleyeyim!
tam üç yıldır
o kara yağız erkekle…
yalanım varsa
aksın iki gözüm önüme…


kaç ayrılık çivilenir
yalnızlığın gözlerine
kaç gecenin arkadaşıdır
sırnaşık şiirler
iyi bilirim…


ekmeğin undan doğduğu gibi
işkenceye
sürgüne
göğüs gerip gülümseyen
şairleri de
çok iyi bilirim…


amma velakin!
kirli sakallarını
kasılarak sıvazlayan
deli bozuk hayata
nasıl katlandığımı bilemeden
sancılı mısraların ardına düşerim…


yoksa!
sesi ışığa çarptığı için mi şiirin…


Aslı Aydın