Merhaba sevdiğim;
Uzun zaman oldu seninle görüşmeyeli,sana dokunmayalı,kokunu içime çekmeyeli.Kimbilir ne hallerdesin,kiminlesin,kimler bakıyor o sımsıcacık gözlerine,tutamadığım ellerini kimler okşuyor.Biliyormusun bunları düşünmek beni kahrediyor.Bugün ayrılığımızın seksen üçüncü günü.Ben hala dönüp arkama bakmadım,bakamıyorum.Çünkü döndüğüm an tekrar ilerlemeye gücüm olmayacak biliyorum.Ben seni yalnızca bir kere terkedebilirim.Bir ikincisine gönlüm dayanamaz.Bu yüzden senden hep uzak yaşıyorum.Bazen diyorum her şeyi bırak geri dön,koş,sarıl,sımsıkı kucakla ve bir daha asla bırakma.Ama olmaz diyor yüreğim.Biz ayrıldık,nasıl yaptık bunu birbirimize,neden giderken kal diyemedik birbirimize,neden mühürlendi dudaklarımız,neden kırılası ellerim tutamadı seni,neden neden neden...Oysa öyle çok seviyordum ki seni.Kimselere anlatmıyordum bile.Kendimden bile kıskanıyordum.Aynalardan gizliyordum seni.Geçen gün tüm cesaretimi toplayıp seni aradım.Telefona bir başkası çıktı.O an yıkıldığım andı.Yüreğim öylesine acıdı ki.Telefon ellerimin arasından kayıp gitti.Seni isteyemedim o nerde diyemedim.Hala çok acıyor yüreğim,o gün bugündür kanıyor.Hiç kimseyle konuşmuyorum,yemek yemiyorum, su içmiyorum.Hayatla bağlarım kopmak üzere.Keşke diyorum hani keşke böyle olmasaydı sonumuz.Ya da keşke bu kadar çok sevmeseydim seni.Hiç bağlanmasaydım sana.Keşke sen olmasaydın ya da keşke ben hiç doğmasaydım.O kadar çok pişmanım ki...Herkes delirdiğimi söylüyor.Yine sebepsiz yerlere gülmeye başladın diyorlar.Halbuki ben seninle geçen güzel günlerimizi düşünüyorum o an.Bazende durup dururken ağlıyorum.Hıçkırıklarla uyanıyorum uykularımdan.Alıp başımı gitmek istiyorum.Buralardan çok uzaklara.Ve bir daha hiç geri dönmemek.Varsın deli desinler bana ben yinede seni hala çok seviyorum...