Neron’un kıvılcımları

Ne devran eler döndü, geçti senin kapından
Asırlar önce yanan, yıkılan babil şehri
Yüzyıllarca döküldü o muhteşem yapından
Sana hayat bahşeden Fırat ve Dicle nehri

Yakıyor bakın şimdi babil deki yerleri
Fışkıran volkan gibi yanan yürek ateşi
Uğrunda boyun eğip öne düşen serleri
Hunharca vurduruyor varis olan kardeşi

Zalim Neron gelerek,birden kıvılcım atmış
Kıvılcımlar babil’de, her yeri yakıp yıkmış
Ateşine dinmeyen,kordan bir zehir katmış
Sönmeyen ateşlere,hep göz yaşları akmış

Barbarca akıl ile,yakıp yıkma dürtüsü
Küfeden buhara’ya dalga dalga yayıldı
Zehir saçan yılanın, açılınca örtüsü
Ağlayan mazlumların,feryatları duyuldu

Aradan yüzyıl geçti,durulmuyor Pakistan
Kanda har,Azerbaycan kan ağlar kara bağlar
Huzursuzdur Baku’de o zalimce bakıştan
Ermeniler elinde zulümden yara bağlar

Kanayan yüreklerde Kerbela’dan bizlere
Yüzyıllardır dinmeyen matem yeli esiyor
Asırlardır orada gördüğümüz izlere
Artık kalan küllenmiş ateşleri deşiyor

Hani nerde yananlar senin için ölenler
Tek tel dahi vermeden saçlarını yolanlar
İşgal etmiş her yanı namazgahı bölenler
İsyancı oluyorlar yurtlarında kalanlar

Ağla mescidi Aksam,ağla duyulsun sesin
Bir karış toprağına, girmesin düşman senin
Her yerde haykırıyor, Müslüman olan kesim
her şeyini uğrunda, verecek herkes senin

Hasan KARABAY
9.8.2009