Yazar:Esra Kılıç
İstanbul ağlıyor…çünkü;derin acılar yaşıyor. Hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir. İstanbul gözü yaşlı , gönlü yaralı şehir…Bir zamanlar çölleri çiçek bahçesi yapmaya çalışan insanlar yaşardı bağrında,güzeldi sonbaharın,ümitle doğardı çocukların,ezan sesleriyle dolardı semaların,tarih ile dalgalanırdı ağaçların,gururla,cesaretle,azimle vururdu dalgaların karaya…Güzellikleri seven güzel insanlar yaşardı sende İstanbul…
Dinle Ayasofya’yı anlatsın sana . Güzelliklerden ne kaldı geriye???Tarihten neler var ellerinde?Harabeler mi?Zaten ancak harabeler hatıraların mezarlığıdır.
Eğil de kulak ver şeyh edebali hazretlerinin diktiği çınar ağacına ,anlatsın sana kendinden Truva atı yapıldığını … EY İSTANBUL ! . . Kara sevdalısı olunan şehir , ecdad sevdalanmıştı sana ,oysa şimdi kara sevdanın sevdası unutulduda şeyh edebali hazretlerinin diktiği çınar ağacından Truva atı bile yapıldı…
Seni görmeden imdadına koşanların vardı İstanbul…Ebu Eyyüb el Ensari gibi…Senin fethini görmedi ama feth edileceğini biliyordu … Çünkü ; sen paygamberin müjdelediği şehir,mübarek şehirdin…
Bak hadi taş köprülerine , eskilerden neler kaldı geriye?ne oldu sana böyle İstanbul? Niye sahiplenmiyor kimse seni?Fatih sultan Mehmet in gibi…Kalabalık diyorlar ya şimdi sana,ne işe yarıyor içindeki insan gölgeleri?
EY FATİH'İN YADİGARI ,içindekiler insanlığa neden bukadar yabancı?
Kimsesiz kaldın İstanbul ,unuttular seni , unutturdular …İçini ise sahte çiçeklerle doldurdular. Ulubatlı hasan ın bağırmaktan kısılmış sesi yankılanıyor kulaklarımda.O gün bayrağı surlara dikerken ki gibi gür,kuvvetli çıkmıyor artık sesi…Kim aldı ulubatlı hasan ın surlara diktiği şanlı bayrağı?
Ey yuce şehir derdin omuzlarımda sen içimdesin.belki sesim pek duyulmaz ama bu çağrı bitmez.Belki ben bugün mutsuzum ama umutsuz değil,belki ağlıyorum ama yüreksiz değil…
Biliyorum çünkü ; İstanbul İslam kültürüyle yoğuruldu,tekbirlerle doğdu,ezan sesleriyle yükseltti bayrağını semalara…Karanlık geceler nurlu sabahları müjdeliyor içimde.Ey İstanbul şunu bil ki; ayaklar altına alınan ruhunu , maziye gömülen huzurunu , yanık kalbimin külleri arasında saklayıp birgün tekrar yakacağım,seni hiç unutmayacağım…

http://www.kirikduslergemisi.blogcu.com