Kapalı zarf usulü gömüyorum içime yüzünü
Diri vücutlu apartmanlar geçiyor gözlerimden
Kainatlar gibi susuyorum şimdi içimde büyüterek nefesini
Merhabalaşmaların akıbetini yoruyor avucuma bakan falcı
Ateşleri harlıyor demir ustaları ve yüksek rakımlı kaçıyorum şimdi
Tırnaklarımda parkların gölgesini anlatıyor falcı
Ben meskenlerin duvar diplerindeki otlara bakıyorum
Ne yalnızlık ne hüzün ne gaipten bas sesler
Gotik harflerle düşlüyorum Tanrının yazım yanlışlığını
Bilenen bıçakların suyunu alnıma sürgüne gönderdiğinde
Unuturum belki seni
Ama içime gömüyorum ilkin yüzünü

Terlikleri balkonlarda küçülen çocuklardan öğrenmedim ki
Çekirdek çitlemesini gazoz kapağını keserle dövmeyi
Şimdi suskun mültecilerin anadili olup bitiyorum annemin saksılarına
Öfkeli geceleri ve sokak arası çocuk çığlıklarıyla anlaşamıyorum
Kent diye gözümün içine batırılan görüntülerin
Ve sisler içinde beynini devşiriyor gömleğini çitileyen bir deli
Her intihar acil çıkış isteği olarak kalıyor ...

Dilimle yalayarak kapatıyorum zarfları ve tenindeki günahları
Aforoz edilirmiş içimdeki çocuğun gözlerine inanan mabedimin gölgesi
Zaten cehenneme sefer düzenliyor içimin şeytan aritmetiği
Vacipleşince geriyorum gençliğimi çarmıha
Bir tek İsa'mı ölür sanıyorsunuz siz çarmıhta
Bir bilseniz nasılda ölüyorduk askıda elektrikte
Ve hala ilkin gömülen yüzleri soruyordu resmiyetteki kirli yüz
Oysa zarları tükettik ve kapattık zarfları

Şimdi içimde her şey asgari sınırlarını dolduruyor ve taşıyor
Kahveler kaynatıyorlar mı taş evlerin mutfağında kızlar hala
Hala mendile işlenen isimlerle mi evleniyor koca bir yalnızlık
Kaç göç daha eski yerini özleyip toplayacak insanlarını
Kaç kız daha sökülüp atılacak sokağa ve erkeklerin divanlarına
Gözlerini kapat ilk şarkısını söyle atardamarının ve ritmik acılardan
Boşanan o camların

İçimin oyuklarına gizlenen tebessümleri anlatsam sana
Ne kadar eskirdi çıkınımdaki şiir
Kapalı zarf usulü gömüyorum içime yüzünü
Başımda hala beddua ediyor aşkın serim düğüm çözümü