Sokaktayım
Yağmur yağıyor
Islanmışım sırılsıklam
Üşüyorum
Başımı kaldırıp göğü kapatan
Binalarınıza bakıyorum
Gözleriniz düşüyor üstüme
Üşüyorum bakışlarınızla
Düşlerimi çalıyorsunuz pencerelerinizden

Bir taş atıp yüzünüze indirmek istiyorum
Bana inat sıcak yuvanızın penceresini
Yumruğum kadar bir taş çocuk ellerimde
Kaldırıyorum kollarımı
Donup kalıyor kollarım
Ve sonra kollarım iki yanımda
Annem oluyorsunuz
Ağlıyorum
Babam oluyorsunuz
Kardeşlerim oluyor
Etrafınızda oynaşan çocuklarınız
Korkularınıza inat
Sokaklarda çocuk sesleri
Duyuyormusunuz

Yağmur yağıyor
Üşüyorum

Eyüp Doğru
Şubat 2010 İzmir