HASRETİN İZLERİ
Bu kaçıncı isyanım bilmiyorum , içimdeki volkanı söndüremiyorum
Hüzünlü sonbaharda gidişin saklı , bekleyemiyorum
Beklesemde nafile kaç aydır böyle .......
Kızıl-mavi akşamlarında seyrediyorum uzaktaki gemiyi

Düşünüyorum kim bilir içinde ne acılar gizli
Belki anneler , babalar ağlıyorlar evladım diye
Belki evlatlar yanıyor anne , baba diye
Kaç arkadaş içiyor sigarasını ?
Bakıyor boşluğa , acaba nerede diye !

Hüzünlü sonbaharda gidişin saklı
Elimde bir cüzdan
İçinde ne mutlulular , ne arkadaşlıklar taşıyor
Hiç yabancı gelmesin bu senin hediyen

İçindede bir kağıt seni seviyorum diye
Bırakmayacağım , hep seninleyim
Göremesekte birbirimizi kalbim seninle diye
Dedim ya ilk yaz bu isyanlarım büyük zaten ama bekleyemiyorum

Gökyüzünden akıyor şakır şakır yağmurlar
Korkutuyor beni
Ellerim yine terliyor

Yağmurları benzetirim göz yaşına
Hiç yabancı gelmiyor aslında
Geçmişi anımsarım her gözyaşımda
Yaşananlar tıpkı bir masal gibi

İleride torunlarımızın okuyacağı küçük bir masal
İçinde ne acılar kopuyor
Ne umutlar bitiyor
Ne kalpler parçalanıyor

Hep buluşalım derdim
Saatlerce beklerdim

Sen , içimde nefretin büyük
Sevgim dana büyük nefreti kapatıyor
Herşeye rağmen
Hala da diyorum ki SENİ ÇOOOOK SEVİYORUM