Bütün þiirlerimde sen varsýn
Týpký kalbimde olduðun gibi
Seni yazmak o kadar güzel ki
Sanki sayfalarým hiç bitmeyecek
Kalemim hiç tükenmeyecek gibi
Seni seyretmek o kadar heyecan verici ki
Mücadeleyle baþlayýp
Mutlu sonla biten bir film gibi
Seni hissetmek o kadar mükemmel ki
Tutunca ellerini aþikârdýr içimin titrediði
Senin annen olmak o kadar gurur verici ki
Benim çünkü bu dünyada ki
En özel çocuklardan birinin sahibi
Seni sevmek öyle bir duygu ki
Çýkarýp koysam önüne yüreðimi
Anlarsýn belki o zaman seni nasýl sevdiðimi
Hani derler ya evladýn bir baþkadýr yeri
Ýþte aynen söyledikleri gibi
Anlatabildim mi bilmem sana olan hislerimi
Anlatamadýysam eðer
Bak seyret açýlýyor kalbimin perdesi
Ve konuþuyor yüreðimin sesi
Sanki bir tiyatro sahnesi
Tek kiþilik bir oyuncu
Ve tek bir seyirci
Görüyor musun bebeðim
Nasýl da atýyor senin sevginle annenin kalbi
Ve diyor ki;
Seni yazmak okumaya doyulmayacak
BÝR ÞÝÝR GÝBÝ….