Onsuzluğa ve kırılan tüm kalplere ithafen ;


Neden diye soramadan gitti.. Çürütmüştü aşk teorimi doğrularını da ayaklar altına alarak. Onun yeni teorisinde benim bir yerim yoktu.. Bilinmeyen(x)'den öteye gidemiyordum. Duygusal - Aşk filmime karşılık bir Rtük gibi çıkarak karşıma , aşırı " Güvensizlik ve Kıskançlık içerir" sebebiyle yayından kaldırmıştı. Ağırıma gitmişti.. Yeni bir film yapalım ama bu sefer yapımcısı sen ol ben ise yönetmeni demiştim.. Kabul etmiş gibi duruyordu. Ama daha film yapım aşamasına bile gelmeden setten ağır sözler sarfederek ayrılmıştı. Üzülmüştüm... Onun aşkına duyduğum açlık son haddindeyken onun kapısına gitmiştim. Bir an için açtığı kapıyı beni içeri almak için sanmıştım fakat kovmak içinmiş. Açlıktan ölüyordum... Artık beni neşter altından sadece "şok" uygulayarak kurtarabilirler tıpkı aküsü bitmiş bir arabaya takviye yapar gibi. Artık benim ona gidebileciğim bir teklife ne yüzüm var ne de mutluluk haplarına verebilecek yüzlüğüm. O kadar keskindi ki söylediği sözler bıçak gibi saplanmıştı kalbimin orta yerine ve çıkmıyordu. Ölüyordum... Bıraktım artık kendimi kaçınılmaz sonların kucağına. Ne olacağı varsa olsun artık ben razıyım! Yüzme bilmeyen birinin çırpınması nasıl boğulmasını kolaylaştırırsa bende çırpınmaya çalışırken o boğulanlardanım. Kalpkurtaran'ım gelmedi , kurtarmadı ya da kurtaramadı beni... Nefes alamıyordum artık. Bu sefer ölüyordum ve sebebi belli. Yorulmuştum bırakmıştım kendimi.. Ben bir maktül tanıdım katiline aşık. O da onun kapısında gözlerini yumdu adaleti olmayan dünyaya...

Samet Şahin