rengi deðiþmiþ nehirlerin
yanýndan yürüyorum
ölü kuþlarýn üzerine basmama
telaþýyla!hafif sekerek
bazen de topallayarak
kaçar gibi alalâde
bazý sözler çürür
bunu kabul etmelisin
bazý insanlar
sevdiklerinin gözlerine gömülürler
bir çocuk lunaparkýný
kucaðýna almadan uyuyamaz
uyumamak için direnir
savaþýr,çabalar
benim lunaparkým sensin
seni aklýma almadan uyuyamam
yanýtsýz kalan bir dua gibi
cevapsýz bir teklif gibi
sana tüm sorularým
sana el açýþlarým
bakýþ açýlarým
hüzün alçýlarým!..
Günlerin aylarla seviþtiði vakitlerde
aðýtlarý duyabiliyorum
aðýtlar çok baðýrýyor
sesleri çok gür
hýzlarý güze taþ çýkarýr
ellerin yaralarla dolu
bir cam çocukla birlikte olmuþsun
onu tanýmýyormuþmuþmuþsun
sanki farklý lisanlarýn konuþulduðu
bir ülkenin halkýymýþ gibi
nisanlarýmýz farklý mevsimlere ait
bir gökyüzünün yýldýzlarýný düþürdüðü gibi
düþürüyor bir cetvel oksijenini
cetvelin yüzündeki çizgiler çoðalýr mý
gün be gün?!
Molekül kaç defa cinsiyetini deðiþtirdi
bu koridorlara uðramadan biz
safken,iþlenmemiþken,hamken!
Bir gün daha içimizde hapis kalsa
bu duygular
gün yüzüne çýkacak affýz...


Berk Küm