Hayatın tekdüze akışı içinde birey, debisi yüksek yaşam döngülerinin keşmekeşliği içerisinde yaşamın ona bahşettiği suni halüsinasyonlar yardımıyla kendi benine kendisi dışından bakma fırsatını yakaladığında, kendi ben’ini ilk defa görmüş olmanın karmaşık duyguları içerisinde bir anlama ve anlamlandırma çabası içine girmekte ve bu anlamlandırmada, başını suyun üzerine çıkarıp duruma daha şümullü bir bakış açısı kazanamayan insan, tam bir baş dönmesi ve tam bir hayal kırıklığı ile belirsizlikler içerisine sürüklenmektedir. Alışılmış doğal koşulların yaşam çizgisi dışına çıkmış olma, mevcut ortamın fiziğini bilmemenin verdiği ruhsal sıkıntı bireyin doğasında kin ve nefretin yanında şaşkınlık ve korkaklığı da adeta aşındırarak yaratmaktadır. Anların ve saniyelerin ötesinde yıllara yayılan bu potansiyel düşünsel baş ağrısı, doğaldan doğal olmayan ruhsal yaşam alanlarına ve oranın şartlarına uyum sağlamaya çalışmanın verdiği bir geçiş sancısıdır.
Her zaman yaşamda acıya karşı gösterilen müthiş direniş yerini artık acının kollarında zevke dönüşmekte ve bireyin bakış açısına yeni bir mecra kazandırmaktadır. İnsan ruhunun kendi bedeniyle giriştiği bu amansız rekabet, ruhun ağır basmasının verdiği bir yenilgi duygusu içerisinde bireyi içe sarmal bir ruh duygusunun döngüsünün tam ortasına atmakta ve onu bütün fiziksel yaşam bağlarından koparırcasına yaşamın dışına itmektedir. Beklenen arzuların, yaşanması umulan hayallerin beklentilerin çok altında kalması, ruhun doyumsuzluğu, hırsların tatminsiz kalması, bunun yarattığı müthiş ruhsal baskı, ihtiyaçlara cevap veremeyen bir çevre bütün yaşam şartlarımız içerisinde kendisine değer atfettiğimiz tüm yüce değerleri ve hatta tanrıyı bile bütün bunların en uzağına taşımakta ve tam bir isyan duygusu ruhun en derinine yerleşmektedir. Bu noktadan sonra artık yaşanılan olayların size sunacağı artılar, zaten öngörülen hayal kırıklığının hiçbir zaman önüne geçememektedir. Her bir olayın bu durumu desteklercesine söz birliği etmesi ruhsal çöküşü daha da perçinlemektedir.
Oysa ruhunuzun müthiş coşkusu karşısında yaratılan hayal kırıklıkları ve bireyin onlara cevap vermede yetersiz kalışı, ya da böyle bir cevabın sizden zaten beklenilmemesi olgusu ve en önemlisi bunun bireyin kendi beninden daha gerçek bir karakteri ihtiva etmesi, bu akıntılar içerisindeki bireyin tüm metafizik boyutlarını, değerlerini, duyusal ve duygusal tüm hassasiyetlerini sömürüp içine çekmektedir.
İlerleyen yaşam çizgisine alternatif döngüsel yaşam halojenlerine olan özlem bu noktada ortaya çıkmakta ve bireye yeni umutlar aşılamaktadır. Geriye dönüşün imkânsız olduğu yaşamın her bir noktasında tekrar geriye dönme arzusunun tetiklediği dairesel dönüş, belki de evrenin toplu hareketinin verdiği ilhamla ya da zamanın madde üzerinde meydana getirdiği dairesel hareketin etkisiyle, ruhumuzun buna ayak uydurma ihtiyacı belirginlik kazanmaktadır. Sorun, bireyi çepeçevre saran nesnel varoluşun ötesinde, nesnel evrenin birey karşısındaki konumundan ziyade, bireyin evrenin nesnel yapısı ve fonksiyonları karşısındaki durumu, bunun yanında nesnelerin bireyin zihninde anlamlandırılmasındaki farklılaşmalardadır. Bu durum kör bir cehaletin ürünü değil, evrensel değişimin umut bekleyen ruhlara peydahladığı gayrı meşru bir çocuğudur. Başkalarından olma ruh durumlarının öz benliğimiz tarafından reddedilmesi, onun kendi benliğimizde anlamsızlığının bir çığ gibi büyümesi bu reddiyenin yanında bu armağanı bize sunan sinsi beyinlere duyulan nefretin de bir çıktısıdır.
Üstüne üstlük başı dönmüş yargılama mantıklarının kendi mevcut doğruluk değerlerini bile tartışmadan altından kalkamayacağı yüklerin altına girmesi ve kendisinin de içinde bulunduğu durumu kendisi olmadan sorgulama cesaretini göstermesi, acımanın verdiği mide bulantısıyla olayları ayrı bir çekilmezliğin adreslerine taşımakta ve zorla yaratılan mutsuzluklara kapı aralamaktadır. Bireyin kendi ruhsal özdeviniminin ve evriminin ötesinde evrilmeye çalışılması fakat bu işin aynı beceriksizlikle devam ettirilmeye çalışılması vaat edilen özgürlüklerin çok da yakın olmadığının ayrı bir dayanağı olarak belirivermektedir. Ne yazık ki tanrı da bu beceriksizliğin en büyük figüranlarından birini oynamakta ve beklenmeyen yönlerden gelen hayal kırıklıklarını daha da derinleştirmektedir. Kaybedilen eşyanın kaybedilmediği yerde aranmaması gibi kaybedilen ruhsal mutluluk ve dinginlikler de tek düze hayat formlarında aranmamalıdır belki de….