|
Yalnýzsýnýz
(özgür durmaz) 13 Aðustos 2003 |
Yaþam |
| |
 Kitaplarýmýzýn son cümlesinde Tanrý olduðunu varsaydýk, ayný ilk cümlesinde olduðu gibi.Ama aslýnda ikisinde de yalnýzca ölüm var.Ölüyken dirildim...ve diriyken öleceðim. |
|
|
Yýkýlsýn Dünya
(özgür durmaz) 18 Þubat 2005 |
Doða ve Dünya |
| |
 Gün gelip de, kavrayýþýný engelleyen kabuðu sýyýrýp atarsa zeka, o gün Tanrý olacaktýr. |
|
|
Anlamsýz
(özgür durmaz) 24 Þubat 2005 |
Yüzleþme |
| |
 insan bazen kendisini bile anlamýyor |
|
|
Eski Yeni Dünya...
Aradýðým þeyler yok deðil...Özlemler biterler iþte; bir anda biterler.Yokolur gider, yerlerine baþkalarýný býrakýrlar.Nöbet deðiþtiren askerler gibi; bir daðýn kýyýsýndaki karanlýk kulübelerini terkederler.Ve anýnda bir yenisi alýr yerlerini.Kollanan bir sýnýr gibi içimizde bir þeylerin, bir yerlerin güvenliði asla elden býrakýlmaz bir ömür boyu.Ýþte...Makineye hoþ geldiniz...Göreceðiniz rüyalarýn sýnýrlarýný çizen, onlarý ellerindeki gitarlarla koruyan askerlere teslim eden büyük makine...
|
|
