Güneþ gökyüzünde aðýr aðýr batýya doðru kayýyordu. Adam kýrsal bir alandaydý. Diz çökmüþtü ve biraz ilerisindeki su birikintisine yansýyan güneþi takip ediyordu gözleriyle. Güneþ ýþýnlarý su üzerinde gelincikler gibi kýp kýrmýzý izler býrakarak oynaþýyorlar, adam her kýzýllýk için yüreðinden gelen göz yaþlarýný kýzarmýþ gözlerinden kýrlarýn üzerine býrakýyordu yavaþ yavaþ. Adam baþýný yukarý kaldýrdý ve yeniden önüne eðdi. Ýlerideki kýzýl gelincik tarlasýný gördüðünde adamýn göz yaþlarý yüzüne yelpaze gibi yayýlmaya baþlamýþtý. Adamýn gördüðü her kýzýllýk adamý hep böyle aðlatýyordu. Göz yaþlarý hiç bitmeyecekmiþ gibi geliyordu adama; adam aðlýyordu, aðlýyordu, ve aðlýyordu…

Adamýn kulaðýna kendi hýçkýrýklarýnýn sesine karýþarak çimlere sürtünen kavuçuk tabannlý bir terliðin sesi çalýndý bir an için. Adam kýsa boynunu yavaþ hareket eden bir zemberek diþlisi gibi yavaþ yavaþ geriye doðru çevirdi. Gördüðü þey karþýsýnda gözlerini birkaç kez açýp kapadý, gördüðü þey hala oradaydý. Daha önceleri de böyle olmuþtu. Aðlarken böyle hayaller görür, hayallerindeki tek görüntü o anda gördüðü görüntüden baþkasý deðildi. adam parmaðýný diþledi kanatýncaya kadar. Gözlerini kapatýp açtý ve görüntü hala oradaydý. “ssen” dedi adam diþlerinin arasýndan rüzgar gibi bir fýsýltýyla. “evet” dedi kadýn. “evet ben.” Diye sürdürdü rüzgarda salýnýnan yapraklarýn sesine benzer bir sesle kadýn. Adam oturduðu yerden hiç kalkmadan sýrtýný kadýna doðru döndü. Dönerken elinin tersiyle yüzündeki yarý kurumuþ ve henüz yeni olanlarýn bir birine karýþtýðý göz yaþý birikintilerini temizledi. “aðlamýþsýn.” Dedi kadýn hüzün dolu ama berrak bir gülücükle. “aðladým” dedi adam aðlamaklý bir sesle. Adamýn yüzündeki aðlama ifadesi çok kýsa süre için elektrik þokuna maruz kalmýþ birinin þaþkýnlýðýna, ölüme yakýnlýk nedenli korkuya býraktý. Bu iki ifade adamýn yüzünde disko ýþýklarý gibi yanýp yanýp sönüyor adam bir þaþýrýyor, bir korkuyordu. “ne oldu sana?” diye sordu kadýn nazlý nazlý. “sanki kendini yitirmiþ gibisin karanlýklar ülkesinde. Sanki en deðerli hayatlarýn parmaklarýnýn arasýndan su gibi akýp gitmiþ. Sanki tanrýlarýn tümü sana yüz çevirmiþ gibisin.” Adam öyle bir derin nefes aldýki, duyan her hangi biri adamýn tüm havayý emip ciðerlerine dolduracaðýný düþünürdü. Adam ceplerine bakýnmaya baþladý. Ve sonra bir an durdu. Son üç senedir günde birkaç paket sigara içtiði halde sigara içmediðini hatýrladý. Ama sigara tutkusunun önüne geçemiyordu. Bir süre daha arandý. Ancak bir tek sigara bile bulamadý. Bir bebeðin rüzgarý yakalamaya çalýþmasý gibi adam iþaret ve orta parmaðýyla bir süre boþluktaki hayali sigarayý tutup aðzýna götürmeye çalýþtý ve kadýn gülümsedi ilk kez. Kadýnýn yüzüne yayýlan gülümseme adamýn göz yaþlarýný gözlerinin içine itiyordu sanki. “Sen” dedi kadýn yüzündeki göz yaþlarýný geri iten gülümsemesini koruyarak. “Sen sigarayý býrakmýþtýn.” Gidiþinle baþladým demek istedi adam. Ancak iþte tam karþýsýndaydý. Gitmemiþti.

Kadýn rüzgar gibi sessiz, gelip oturdu adamýn dizinin dibine. Ellerini uzatýp adamýn yüzünü avuçlayýp; adamýn baþýný yukarý kaldýrýp gözleirnin içine dikti gözlerini. Adam bir þeyler söylemek için dudaklarýný oynattý, ancak dudaklarýndan kurtulan fýsýltý bile deðildi. kadýn adamýn yüzünü býrakýp ellerini avuçladý. “ellerin eskisi gibi deðil.” Dedi. “ne oldu sana? Sana yüz çeviren hayatýn hangi parçasýdýr? Verdiðin her nefesle içindeki hiçlikten bir parçayý daha savuruyorsun zamana, attýðýn her adýmda hiçliðe biraz daha yaklaþýyorsun. Nerede benim tanýdýðým hayatý sýmsýký kucaklayan adam?” adam önce ellerini kadýnýn avuçlarýndan kurtardý. Sonra gözlerini açabildiði kadar açtý. “hatýrlamýyor musun? Gittiðin günü? Evimden gölgeni bile alýp götürdüðün günü? Þimdi bir de ne olmuþ sana diye soruyorsun.” Kadýnýn yüzündeki gülümseme yerini þaþkýn bir ifadeyle deðiþtirmiþti. Dudaklarýna sessiz bir soru iþareti gelip sessizce kondu. Sonra adam sürdürdü. “þimdi hiçbir þey olmamýþ gibi gelip yüzüme dokunup elimi tutuyorsun. Þimdi hiçbir þey olmamýþ gibi bana ne olduðunu soruyorsun…” adam son cümlesini yataðýnda söylemiþti.

“yine düþ” dedi adam titreyen bedenine uyan titrek bir sesle. “tanrým!” dedi adam. “ya düþlerimi al, yada beni alýp savur bilinmez bir yere. Düþlerin olmadýðý, hayallerin olmadýðý bir yere.” Adam ayaða kalkýp gerçeðe döndüðünü iyice anlamak ister gibi dikkatle saða sola baktý. Saatine baktý daha kalkma saatine bir 20 dakika vardý. Ancak kalkmýþtý ve yine sevimsiz bir düþle buluþmamak için uyuma ihtimalini aklýndan bile geçirmedi. Banyoya geçip aynaya uzun uzun baktý. adam gençti. Ancak son günlerin getirdiði huzursuzluklar adamýn göz altlarýnda halka halka birikmeye baþlamýþtý. Abanoz renkli saçlarýnda yer yer renkler karanlýðýn parlaklýðýný býrakýp kýrlaþmýþtý. Gözleirni görünce derin bir iç geçirdi. Gözleri kýzarmýþtý. Ve her kýzýl rengi saklayan þey zihinin gerisine saklamaya çalýþtýðý þeyi yeniden hatýrlatýyordu. “kör olsam daha iyi olurdu.” Dedi adam kendi kendine. Hemen sonra bundan vaz geçti. Çünkü sýrýl sýklam aþýk olduðunu biliyordu ve kör olsaydý o kýzýllýk yerini daha belirgin bir þeye býrakýrdý. Duþ almayý düþündü, vaz geçti. Hýzla yüzüne su çarptý. Kendine gelmeye ihtiyacý yoktu zaten onu uyandýran düþ, onu düþlerin dünyasýndan gerçeðe öyle hýzla fýrlatmýþtý ki buna hiç gerek yoktu.

Bir gece bir yerden bir yere giderken yolda görmüþtü onu. Daha yüzüne bakmadan içinden bir ses “aradýðýn geliyor!” demiþti kafasýný patlatabilecek kadar güçlü bir sesle. Derken kavuçuk tabanlý bir terlik ya da ayakkabý sesi duymuþtu ardýnda. Baþýný çevirdiðinde kýzýl saçlarý rüzgarda savrularak geliyordu. Yüzüne günlük bir yüz ifadesi yerleþtirmiþti. Tam yanýndan geçerken durdurdu. “merhaba!” dedi biraz yüksekçe bir sesle. “lütfen yanlýþ anlamayýn sapýk yada yan kesici deðilim. Size her hangi bir zarar vermek düþüncelerimin ötesindeki en son þey bile deðil. Daha sizi görmeden içimden bir ses sizi tanýmam gerektiðini söyledi.” Adam o kadar hýzlý söylemiþtiki sözlerini, kadýnýn þaþkýn yüz ifadesi adamýn sözleri bittikten bir süre sonra geldi. Adam hala kadýnýn kolunu tutuyordu. Hafifçe kýzardý ve kadýnýn kolunu istemeye istemeye býraktý. Ve býrakýr býrakmaz ilk hissettiði þey sanki elleri sýcaklýðýný kaybetmiþti. Sonra masumca gülümsedi kadýn. “ “belki yarýn.” Dedi duyulur duyulmaz. “Þimdi uyumalýyým.” Diye sürdürdü. Kýzýl bir bakýþ ve sýcak bir gülümseme savurup yürümeye baþladý. Adam yerinde duramýyordu. Nasýl gelecekti yarýn? Saate baktý daha gece yarýsýný ancak geçmiþti. Sabah olmaz diye düþündü. Sizi nasýl bulacaðým demek istedi ancak kýzýl saçlar iyice uzaklaþmýþtý. Koþmak istedi peþinden, ayaklarýný kaldýramadý. Olduðu yere, kaldýrýmýn kenarýna çöküp beklemeye baþladý. Ve sigara üstüne sigara yaktý sabahý beklerken.
hala yazýlmaya devam ediliyor.