Savaþ korkularýnla,
Haydi, korkma, savaþ.
Ýnan kazanacaksýn,
Ýnan alacaksýn intikamýný korkudan,
Ýstersen sitem et,
Ýstersen yok say beni.
Ýstersen al kendini
At uzaklara
Ýstersen karýþ hayata,
Ýstersen sonsuza karýþ.
Ama yaþama korkularýnla.

Düþün hayatý birkere,
Bak þu dönen koca dünyaya.
Ne ister senden?
Ve ne verir sana?
Ýnan istemez bir þey,
Ve almaz hiç bir þeyi sen vermedikçe.
Her þey gördüðün gibidir,
Ve yoktur görmediklerin.

Haydi savaþ korkularýnla.
Önce bir çýðlýk at korkuya inat,
Öyle bir çýðlýk at ki,
Korku korksun çýðlýðýndan.
Tüm zihnin dolsun çýðlýkla,
Ve hiç yer kalmasýn zihninde korkuya.

Haydi, ne bekliyorsun,
Cesur ve tertemiz bir hayat seni bekliyor
Kurtul korkularýndan, durma,
Bilirsin, temelinde koca bir yalan vardýr her korkunun,
Sen insansýn, atalarý dünyaya kafa tutmuþ var olmak için,
Ve bilirsin, yalnýzca gerçek var temelinde varlýðýnýn.

Haydi, durma, savaþ korkularýnla,
Ýnan hayat daha güzel cesurken.
Masal mý anlattýlar sana dünden bu güne?
Yakan sonsuz ateþ ve donduran su,
Ve geldi mi bir anda yok eden korkunç gazap öylemi?
Sonra, görmeden korktuklarýn var,
Iþýk kadar hýzlý ve güçlü bir fil gibi.
Bir dokunsa ölürsün dediler sana deðil mi?
Peki nerede kaldý gerçek varlýðýnýn temelindeki?
Neden bakmýyorsun yalnýzca kendine?
Hem kim görmüþ sonsuz yakan ateþi?
Ve donan var mý masaldaki donduran suda?
Peki sen gördün mü hiç sonsuz gazabý?
Hani gördüðün gibiydi herþey?
Ve hani yoktu görmediklerin?

Haydi, savaþ korkularýnla.
Aklýný al sol eline,
Ve yumruk yap sað elini korkuya karþý.
Önce býrak kendini kandýrmayý.
Nefes alýrken bilim var hayatýnda,
Ve ne zaman düþünsen ölümü,
Sarýlma hemen korkularýnýn oyuncaðýna.
Ve oyuncak olma korkularýna.
Hani demiþ ya Nazým usta
“ne ölümden korkmak ayýp”
“ne de düþünmek ölümü”
düþün ölümü, ve utanma korkmaktan.
Ve bilki yalnýzsýn ölüme karþý.
Bilirsin, kabul etmektir düþmanýn varlýðýný,
Yenmek için ilk kural,
Yani ilk adým zafere giden.
Kork, anla, savaþ,
Savaþ ve kazan...

Haydi savaþ korkularýnla,
bilki üretirsin eðer cesursan,
ve erersin sonsuzluða tümüyle
cesurca sunduðun her katkýyla hayata.
Sonsuz yaþam dediðin þey var aslýnda,
Býrak masallarý þimdi, cenneti cehennemi,
Cennet de yüreðinde cehennemde.
Sonsuz yaþam diyordum...
Nasýl ki yoklukta var olan varlýk yok,
Bilirsin, yok olmaz hiç bir þey, ve yok olmazsýn.
Ama kanadýnda bir kuþun,
Yada bir çiçeðin yapraðýnda,
Kan olursun dünyanýn damarlarýnda.
Akýp gidersin döndükçe dünya...
Ve ürettiðin kadar kalanlarýn aklýnda...