Matem, insanýn kendine akýttýðý gözyaþý, kendine giydiði kara bir libastýr aslýnda… Ölüm bir derede, bir çayda akan suyun akýþkanlýðýndan daha gerçek, yarýnýn geleceðinden de þüphesiz iken, insan alýþamaz nedense ölüme! Fakat ölüm, hep þaþýrtýcý ve korkutucu olmamýþ mýdýr insanlar için?

Herkes, yerkürenin döndüðü, haftalarýn yedi gün olduðunu, gelinciklerin hep baharda açtýðýný düþünür fakat bu noktada ölümü yaþadýðýný unutur istisnasýz. Hep doðarak nefes alan insan dünya ile tanýþýr ve nihayetinde de ölür sonunda…

Ölüm dediðimiz þey bunca doðalken ve böylesine popülerken, insanýn bu duruma alýþamamasý kafalarda ciddi bir sorun teþkil etmeli aslýnda. Hâlbuki yedibin yýldýr baþkalarýnýn ölümüne alýþmalý ve alýþtýrmalý deðil miydi küçük kýyamet adl ettiðimiz kendi ölümüne…

Aslýnda matemler, alýþýlmamýþ ölümlerin süsüdür sevgili okuyucu. Fakat matem ölüye deðildir de insanýn kendi aczine, kendi yoksulluðuna aðlayýþýdýr. Yani, bir ölü kendisine matem yakýldýðýný duyabilse eðer, inanýn matemden iðrenirdi belki de. Onun için matem ölünün deðil, ölü sahibinin serinliðidir…

Evet, ölümün karýn aðrýtan, duygularý müthiþ incelten, yürekten ve bedenin her zerreatýnda hýçkýrtan esrarýnýn daðýtýcýsý konumundaki mateme fantezidir diyebiliriz öyleyse… Ölümün fantezisi maskeli balolar, veda kokteylleri, moral partileri gibi þýk ve eðlencelidir…
Tüm matemler, tatlý ve þirin ölümlerin üzerine örtülen acýklý 5 metrelik birer kefendir.

Diyoruz ki insan sen! Silkelen ve þu ölümü bir kere düþün! Ölünün ardýndan tuttuðun þey, matem olmamalý. Ölüm, bir ders olmalýdýr sana. Ýnsan sen, ölene deðil, aslýnda kendine gözyaþý döktüðünü bil! Zira, aðlanacak olan sensin, sen! Onun için aðlanmasý gereken ölüm de deðil, kendi hayatýndýr aslýnda. Çektiðin çile nispetinde ölüm de senin için o derece bir rahatlýk ve serinliktir…

Evet, insan ölümü gerçekten düþünmelidir. Öyle sokaktaki tanýdýðýnýza verdiðiniz samimiyetsiz “selameleyküm hacý” sözü gibi deðildir. Oturup iki bacaðýnýzýn arasýna kafanýzý alýp düþünülesi cinsten bir vakadýr bu.. Baþkalarýnýn ölümüne aðlayan sen, asýl kendi ölümüne aðladýðýný bil, öleceðin zaman da gülmesini bil...




http://twitter.com/yusairmak
https://www.facebook.com/yusairmak
yusairmak@hotmail.com