bir namlunun ucunda olmasa da hayatýmýz, bir doða olayýnýn kýyýsýnda olabilir belki. hangimiz, hangimizden çok yaþayacaðýz? bunun da yanýtýný bilenimiz olmaz. o halde. herkes biliyorsa bu gerçeði ve herkes kabulleniyorsa itiraz etmeden;

"neden dökülüyor gözlerinden buðulu baharlar,
alnýndan sövgüler,
göðsünden kavgalar,
ellerinden hoyratlýklar,
dudaðýndan kývrýmlar,
gülüþünden büzülmeler,
tutkularýndan oynaþmalar?"

bir yüreði sýkkýmlýk avuçlamak da var, okþamlýk dokunmak da... seçim sizin elinizde. hangisini istiyorsanýz, en yürekten, en sevgi\'li hallerinizle... þayet beceremiyorsanýz dudak deðdirir gibi parmaklarýnýzý dokundurmayý, tükürmek yerine, kendi halinde býraksanýz hani en dobra yüz çevirmiþliðinizle.

özleyen olduðunuzda, ne denli sarsýcý olduðunuzu bilin isterim; kývrandýran, sabýrsýzlaþtýran, zamana küfrettiren, beklemeyi þiþ batýrýr gibi yaþatan! bunlarý bilin ki, özleyeninizle merhabalaþtýðýnýzda, yüreðinizi açabilin. onu da yapamýyorsanýz, kollarýnýzý açýn. ki, umursanmaktýr insanýn yaþamdan anlam bulmasýný saðlayan. umursandýðýnýz yürek sahibine kollarýnýzý açmak, bir dost gibi baðra basmak, onore edilmiþliðinizin yansýsýdýr.

erkek güvercin diþisine aþýk olduðunda, diþiyi nereye götürürseniz götürün, erkek peþinizi býrakmaz. insanýn erkeði de böyledir iþte. diþiden daha baðlý, daha sevdalý, daha sevdasý için ölümlere alaylý! derin besler duygularýný, derin yaþar beslediklerini. ölümleri düþünür ilk; uðruna ölmenin þeref olduðunu savunarak. sonrasýdýr belki yaþanacaklarýn çokluðu ardýndan. ama ilk onu düþünür baðlandýðýný, aradýðýný, özlediðini hissetmeye baþladýðý andan itibaren. bir kadýnýn asla anlayamayacaðý ve bazen de anlamlandýramadýðý o sevda yoðunluðunu taþýyan bir erkek, yaþamýn sunduðu seçeneklerin en kutsal olanýný keþfettiðini düþünerek, sonrasýndaki soluk almalarý da, ya O\'nlu ister, ya da O\'nsuzlukla karþýlaþacaksa, herþey bitim noktasýný bulsun ister. bir anlýktýr belki böyle düþünmesi ama, herþey anlarda yaþanmýyor mu zaten? bilemeyiz...

elma hikayesiyle karþýlaþýrýz çoðu zaman: "sen elmayý seviyorsun diye, elmanýn da seni sevmesi þart mý?" deðil elbet! unutulan birþey var burda: buradaki elmanýn asla "tam" olmadýðý... o hep yarýmdý ve yarýmýný bekledi; kendini tamlayanýný!.. o halde, ya elmayý tamlayansa seven? ya elma da yarým haliyle kendi yarýmýyla karþýlaþtýysa, farkýnda veya olmadan? ve yarýmý olduðunu bile bile yüz çeviriyorsa umursamadan? karar ve seçim sahibinindir. ancak unutulmamalý ki, reddedilen karar verenden fazla acý içindedir. çünkü O, isteyendir herþeyden fazla!.. isteyenin cinsiyeti kesin deðil: kadýn da olabilir erkek de... duygu yoðunluklarý farklý da olsa, isteyen haykýrýþlarý hep aynýdýr...

erkek ya da kadýn.. hiç önemli deðil. yeter ki kiþi, ne istediðini ve istediðinin karþýsýnda olduðunu bilsin! ve istenilen de farkýndaysa arý sevdanýn kendisinde duyumsanmak istendiðinin, kendini anlara býraksýn; sonrasý muamma olan yaþamda!...