Ben öðretmenim, “Bize öðretin” diyen ýþýl ýþýl gözler isterim. Beni dinleyen bilgiye aç gözler. Ben en çok size bir þeyler öðrettiðimde öðretmen olurum.

Ben öðretmenim, “Bizi koruyun” diyen güvenli bakýþlar isterim. Üzüntüsünü annesine anlatýr gibi anlatan, sevincini arkadaþýyla paylaþtýðý gibi paylaþan öðrenciler. Ben en çok sizi dinlediðimde öðretmen olurum.

Biriniz hastalansa ya da düþüp bir yerinizi yaralasa diðeriniz, acýr benim de yüreðim. Ben en çok sizinle ilgilendiðimde öðretmen olurum. Üzgün olsanýz ya da suskun olsa biriniz, sizi içten içe merak ederim. Sevgi dolu sarýlamazsam o an, bütün sevgimle size bakýp üzüntülerinizi atmak isterim. Çünkü ben ýþýl ýþýl gözlerle bakan, gözlerinden mutluluk taþan öðrenciler isterim. Ben sizi isterim; yüreðinizdeki sevgiyi isterim. Çünkü ben öðretmenim.

Ben öðretmenim. Sizi sevsem de bazen katý davranýrým. Kýrýlýrsýnýz belki o an. Ama unutmayýn, ben en çok hata yaptýðýnýzda, hatanýzý düzelterek öðretmen olurum. Ve kýzdýðým gibi affetmesini de bilirim. Yeter ki siz hatanýzý anlayýn. Ben en çok sizi affettiðimde öðretmen olurum.

Ben öðretmenim, “Caným öðretmenim” diyen sesler isterim. Bana bakan sevgi dolu gözler. Onlarý gördükçe ben yaþadýðýmý hissederim. Sýmsýcak, yalansýz sarýlýþlar isterim. Siz bana sarýldýðýnýzda ben sevgiyi bulurum. En çok sizin pýrýl pýrýl gözlerinize baktýðýmda öðretmen olurum.

Unutmayýn, ben sizi sevdiðim için öðretmenim. Ve ben, siz beni sevdikçe varým. Çünkü ben öðretmenim…