Her gün biraz daha uzaklaþýyor ve biraz daha yaklaþýyorsun kurtuluþa. Her gün biraz daha ayrýlýyor ve biraz daha kavuþuyoruz aþkým. Unut ayrýlýðý, unut kayboluþu. Geçecek, de; geçmeli, de. Zaman, atýn yelelerinde savrulup geçmeli hýzla.
Kayboluþlarý yýrt at, parçala. Unutmalýsýn ayrýlýðýmýzý. Hasret baðrýmýzý kanatmamalý.
Bir sen varsýn bir de ben. Unut komutanlarý. Biliyorsun yarýnlar güzel olacak. Askerden çýktýðýn gün sevinç ve özgürlük çýðlýklarý atýp havalara sekebileceksin, bana istediðin gibi sarýlabileceksin aþkým. Kavuþacaðýz 362 gün sonra.
Ah, nasýl uzun geliyor bana bu 362 gün ve 4 saat. Bilebilir miydim asker beklemenin bu denli zor olduðunu. Dilimdeydi askerlik lafý, gönlümde deðildi inan bana. Piþman olduðunu söyledin. Ama mecburdun aþkým. Týpký benim burada yapayalnýz kalmaya mecbur olduðum gibi.
Seni bekliyorum aþkým. Sesini duyduðumda tazelenirken özlemim, acým biraz olsun diniyor. En azýndan sesini duydum, en azýndan saðlýðýn yerinde. Geçecek diyorum. Yorgunluklarýn da geçecek, keþkelerin de. 362 gün sonra KURTULDUM! diye baðýracaksýn. Özgür kalacaksýn artýk.
Allah beterinden saklasýn. Saklasýn, sakýnsýn seni. Korusun kollasýn sen fark etmeden. Yüreðine aþkýmýn tohumlarýný serpsin, söküp atsýn hýrçýnlýklarýný.
Ah aþkým. Karþý koymaya bile gücün yok belki de þimdi. Kim bilir ne haldesin? Korktuðun için oluyor bunlar. Korkma ne olursun? Korkma acý çekmekten. Ben senin piþman olmandan korktum, sen orada eziyet çekmekten korkma ne olursun!
Seni bekliyorum bir tanem, gözlerim yaþlý. Her gece aðlýyorum hýçkýrýklar içinde. Her gece pijamana sarýlýp uyuyorum. Bir gün daha geçti diyor ve ne zaman geleceðini bilmemenin huzursuzluðunu yaþýyorum. Ah bir hafta sonu gelsen. Sana doyasýya sarýlabilsem. Seni görebilsem. Yatýp uyusan yanýmda. Ben seni saatlerce seyretsem. Ýnan uyandýrmaya kýyamam. Sana sarýlýp kývrýlýrým dibine. Sýmsýký sarýlýp uyurum sonra ben de. Ýnan aþkým bir þey istemem bundan baþka.
Hafta sonu gelmen için içten içe Allah’ýma yalvarýyorum. Çünkü sensizlik çok zor. Belki geldikten sonra yaþadýðým buruk sevinç her gidiþinde daha da tazelenecek. Ama olsun. Sen gel, burada yat, uyu, dinlen. Sana iyi gelecek en azýndan.
Çok korkuyorum biliyor musun, sen geldiðinde yüzünde o yorgun ve piþman ifadeyi görmekten çok korkuyorum. Dayanamam o gülen yüzünü o halde görmeye. Ýçim yanar, acýr. Sesinden belli iÝçindeki acý, gururunun incinmesii. Üzgünüm aþkým, elimde olsaydý bir saniye yanýmdan ayýrmazdým seni.
Deðil 365 gün, bir gün bile senden ayrý kalmaya dayanamadým. Geçmiyor günler artýk. Zaman dondu. Geçmiyor bir türlü.
Bil aþkým, sensiz yaþayamýyorum. Sensiz yaþayamýyorum…