Ýnsanlar...

Doðuþtan eþit ve masumdurlar... Acaba? O zaman bu kadar çekiþme ve kargaþa niye? Diyeceksiniz ki:
- Þartlar!
Hayýr efendim, bence en kaçamak cevap bu. O zaman,
- Genler!, diye atýlacaksýnýz. Bence yine yanýldýnýz.

Ýnsanlarýn doðasý bu, boþuna dememiþler, insan çið süt emmiþtir diye.

Kin, nefret, tutku, aþk, ihtiras, kýskançlýk, asabiyet, iktidar, masumiyet, hainlik, hiyanet, asillik, sadakat, hamilik, canilik, cesaret, korkaklýk, adalet, diktatörlük, acizlik, maðrurluk, asalet, fakirlik, zenginlik, iyilik, iðrençlik, sapýklýk, fazilet, rezillik, sorumsuzluk, zerafet, sefalet, üstünlük, eza, baðýmlýlýk, vs...

Bu kadar duygu yükünü bir insan ne kadar kaldýrabilir ki...

Bu kadar þeyi silemeyeceðimize göre, býrakýn karmaþa devam etsin.