Ýmkansýz..
Adýn yanýmda kefaleti olmayan suçlu..
Ben yanýnda sevda ötesi..

Böyle mi baþlanýrdý bir aþka? Hazýrlýksýz ve oldukça tesadüfler kuþaðýnda. Piþmanlýklar mý olmalý illa sazý eline aldýðýnda insanýn, insan illa imkansýza mý vurmalý kendini?

Bir burukluk kalbimde, korkuyorum seni sevebilme ihtimalinden. Ýhtimali bile ürpertiyor gecelerimi, en kara kabuslar yemin töreni yapýyor benden ayrýlmamak adýna. Geç tanýmak, yanlýþlarýn arkasýndan yalvarmak ve kadere küfretmek… iþte tam olarak buydu bizim hikayemiz. Az biraz viski tadýnda. Keskin ve oldukça sersemleþtirici. Hem sersemleþtirici hem kendine getirici.

Burada seni bekliyorum diyemem, bu þehirde tek sen varsýn diyemem, aþkýmý deðil ellere sana bile duyuramam.. senli günlerimi yaþayabilirim de bir kýlýç ayaklarýmýzýn altýnda, duramayýz saðlam.

Dindar devletlerin namussuz olarak adlandýrdýklarý kadýnlarý taþlayarak öldürmeleri gibi bizi de sað býrakmazlar. Her laf altýnda ezilmek olur bizimki. Ne kadar yakýnlaþsak da arada bir engel daima. Arada silik bir süet. Arada ikimizin baþ tasarýmcýsý. Bu hainlik deðildir. Hainliði kabul edebilmek için þeref dolu bir adamýn söylemesi gerekir bunu. Hainlik bize yakýþan deðil. Bir hain aramak lazýmsa kaderdir ancak.

Sen þimdi bakýyorsun ya bana en masum halini takýnmýþ bir halde; gidemiyorum iki metre gerine. Ýmkansýzlýðým mýknatýs olmuþ yapýþmýþ bana. Bakma öyle… bakýþlarýn gözlerimde kalacak, sevemem seni imkansýzým. Bakma öyle… gurbetim sana, el memleketlerinde mecburiyete yakalanmýþ kalanlar gibiyim.

Ben bir kaçaðým aslýnda. Hep sana kaçak, hep senden kaçacak.

23 Þubat 2006
Marmaris