Bu bir kaçýþa hapsolan gidiþ dönüþü belirsizlikler içinde. Olmayacaksýn sabahlarýmda, sýzýsý vurdu daha adým atmadan yokluðuna.

Ben gidiyorum sevgilim, bu iliþkiyi bitiriþine tanýk olamam bir kez daha. Yüreðim kaldýrmaz bundan sonra sensiz geçen senli günlerimi. Sol tarafýma baský uygulanýyor, çivilenmem isteniyor buraya; fakat gitmeliyim. Yok olmayý bir kere yar bellemiþim kendime. Kederlerle olgunlaþmayý öðrenmeliyim, özlemeliyim seni. Sevgime hasret katmalýyým. Ancak öyle büyür sevgin bende.

Ben gidiyorum sevgilim, sensizliðin hüznüne ramak kaldý. Seni görememeye alýþmalýyým. Kalbim acýmasýn diye hatýrlamamalýyým anýlarý. Aklýma gelmesin senin güzelliðin.

Burada geçen aylarýn sonunda elimde kalan adýnýn bende can oluþu. Sen cansýn içimde, canýmý hiçe sayan, benliðimi kör eden bir can iþte.

Biraz daha diyorum, seni biraz daha görebilmek için kalmak bu þehirde.. Sonra yok diyorum kendi kendime. Seni ömrümce göremem öyle ya; yüzleþmek lazým gerçeklerle.

Þunu bil ki; unutamam seni. Unutma gibi bir çabam yok zaten. Sen içimdeki sýcaklýksýn söndürmeye çalýþmadýðým, baþlangýçla son arasýsýn, ilkimsin, yakýnýmýn özlemisin.

Yan yana deðilken hangi yollarýn hangi sevgilileri olacaðýz? Kalýr deðil mi az da olsa kalbinde adým? Unutmam de bana… Fikrimce unutmazsýn, döndüðümde ayný gözlerle bakarsýn.

‘Kal’ ya da ‘git’ demedin, kararý yüreðime býrakýlmýþ bir mektuptu sözlerin. Döneceðimden o kadar eminsin ki; ben bile inanmaya baþladým buradan kopamayacaðýma.

Biz neden hep fýrtýnalý akþamlara gebe kaldýk? Her suskunlukta biraz daha aldandýk. Söylenmeyenler yanýlttý, söylenemeyenler bizi acýmasýz zamana attý. Oysa sen bilmezsin daima sevdim seni. Ömrüme uzayacak bu sevgi. Bil ki acý vermez sevgin, güçlü kýlar beni. En yorgun akþamlarýmda iliþkimizin yeni baþladýðý dönemleri hatýrlayarak tebessüme adanýrým. O zamanki þaþkýnlýðýma gülerim. Sonrasýna deneyim derim. Önemli olanýysa bu þehre döndüðümde sana döndüðümü anlamandýr. Tekrar baþlatmaktýr hiç bitmeyen sevgililik oyununu.

Zannediyorum, gitmemi istemiyorsun. Gitmemem için de bir þey yapmýyorsun. Öylece duruyorsun karþýmda. Ben kimseye çaktýrmadan bakýyorum sana.

‘Bu yazýyý okuduðunda çok uzaklarda olacaðým’ demeyeceðim. Sen bu yazýyý okuduðunda gel ve sarýl bana. Son kez yüzüne bakarak ‘caným’ diyeyim. Kokunu duyayým son kez. Sonlar bitmez öyle ya…

Unutma beni sevgilim, ben sana özlemle döneceðim..