Yýrtýlmýþ sayfalardan biriktirdim bu cümleleri.
Meraklanma, avucumda sakladýðým parçalarý kimseler görmedi.
Yazdýklarýmý ise ben unuttum...
Noktadan öncesinin hesabý yoktur böylece...
Sonrasýnda elimde kalan, cenaze namazý kýlýnan, ardýndan selamet istenen,
yürek atýþlarýmdýr sadece...

Beton binalar arkasýnda güneþin devrilmesi dahi,
ihtimal vermez küçük bir kýpýrtýya.
Kamerin ay_ dýn yüzünü göstermesinde ki güzelliði, teselli kabul etmez...
Ýmkansýzý onikiden vuran þýmarýk çocuk misali, aðlama numarasý yapar.
Gözyaþýndan yýldýzlar düþer geceye...
Bir memnuniyetsizlik yanar, bir samanyolu söner, gözler önünde.
Garip yüreðim beyaz gömlek ile , cami önünde sabahý dilenir...

Tercümesi yok bu cümlelerin.
Tercümana ihtiyacý dile getirme...
Dillendiremediðim cemaatin dualarýnda saklanýr beraatim.
Dualar yükselir semaya, benimkiler dahil, bulut olur gözlerinde.
Þimalsiz beslenir yüreðin...

Firaktan yana nasibimiz, rahmet olur yollarýmýza.
Rahmanýn melekleri sabrýmýza kuvvet, sevdamýza bereket,
ömrümüze hidayet nuru gönderir.
Ýþte büyük muhabbet...

Kalbi sadakat yeminleri yanan faniliðin topraklarýnda,
gül bitirmek kolay olmuyor...
Alev alev yanmadan kor halini almýyor gönüller...
Adýný saklý tuttuðumdan yazýsýz mezar taþým.
Sebebi ve tarihi hesap gününe ertelendi, yazdýklarým gibi.
Kor oldu görmedi kimseler...

Bilmesinler...
Sana geç kalmýþlýðýmdan yandýðýmý...

Dedim ya gül bitirmek kolay olmuyor.

Suskun halinle ,konuþan yüreðinde,
"gül" bitti....