Sen benim söylenmemiþ sözümsün;

Üzgünüm yürek çekmecemdeki hiçbir kelimeyle izahat edemedim yüzündeki sýcak iklimleri.Ýtiraf ediyorum kaç kez yeltendim “ seni “ benle anlatmayý..Kaç kez sýnýr ihlallerinde bulundu yüreðim. Kaç kez luðatýmdaki kelimeleri söktü kuyudaki Yusuf sýrf kekeme yüreðimle adýný bir kez bile olsun anabilmek için..Bana kazandýklarýný anlatacak tek bir cümle bulamadým ebedi lahzâsý geniþ dimaðýmda. Kýzma ne olur. Seni “ sana “ benli cümlelerle anlatmaya kalkýþtýðým için..Sevdan miktarý susuyorum. Ketumdum senden önce ama sevdanda dilsizim..Çünkü tüm kelimelerim sana dair..

Sen benim tazeliðini yitirmemiþ gülümsün;

Dört mevsim saðanak halinde gözlerime dolan gülüþlerimsin. Sen gülerken yüzümü “ yüzüne “ kapattým. Kirli aynalardan söktüm gözlerimi. Boðuluyorum yüreðimin iç denizlerinde. Gözlerindeki gökkuþaklarý lazým bana. Çocukluðumdan bakiye uykusuzluðuma ört gözlerini..Üzerime giydir zamansýzlýðý. Dudaklarýma sür sonsuzluðu..Ýç ceplerimde biriktirdiðim onlarca gün var..Serp yüzündeki tükenmez güneþi gün doðumuna aç karanlýk odama..Yýllarda ayný yeri dolandýðým gölgelere býrak nefesini. Yitirilmiþlikleri býraktým. Aynalarýma doður gözbebeklerini..Bitsin.Sona ersin bayram sabahý yetimliðim..Yüzünü, güneþi ser yüzüme..Kapat günümü, ömrümü mevsimlerinle..Varsýn ölüm senin göðüs kafesinde soluklanýrken yakalasýn beni. Ýhbar ediyorum. Benden “ beni “ göç eyledim. Kepengini indirdim ömür sahifesini. Senden baþka her yer gurbettir bana. Bendeki “ ben “ bile sýladýr bu cana..Kapatýyorum. Adýn kadar yer kaplýyorum dudaklarýnda. Hüviyetsizdim senden önce. Þimdi sükutta tüm çýðlýklarým. Yüzümü kapattým yüzüne. Senin gözlerinden baþka doðrulan her yön haramdýr bana. Gayri ben “ bana “ yabancý..Bendeki “ beni “ kaybettim. Hükümsüzdür benliðim. Çünkü bendeki “ ben “ sana ait…


Sen bilmediðim,
Sen görmediðim bir coðrafyanýn ceylanýydýn..
Þimdi ise bana yeniden öðreten kadýn..

Senden önce yitirdiðim nice müsvedde gecelere yanýyorum. Sen karanlýða yýldýz asmaya uðraþtýðýn saatlerde ben geceyi eliyordum erbain düþlerde..Üzgünüm heba oldu senden önceki ben..Þimdi senin varlýðýndaki her saate bir gülüþ ekliyorum. Her gece bir dua..Uzuvlarýmdan sýzan kanamalý bir hüznün sýnýrdayým. Bir nevi kendimden firar. Senin göðüs kafesinde ölmek sunulmadan iflah olmaz bu býçkýn yürek..Ayný zaman diliminde geçmemiþ çocukluðumuza inat ölümümüz ayný mevsime denk gelsin..Beni senin olmadýn hiçbir ölüm avutmaz sevgili. Ya býçak olursun deþersin yaramý ya da þerbet olup ölümle müjdelersin ünlemi bol canýmý..

Bendeki beni kaybettim..Zayi düþülsün adým italik tadýndaki küçük puntolara ..Sanadýr ilticam. Sanadýr göçüm. Yadýrgansa da benliðimin uluorta kendinden vazgeçiþi, benim yürüyüþüm sana. Kavuþmalarým sana. Yüzünü sür yüzüme. Damarlarýmda inkiþaf etsin umut saðanaðý taze baharlarýn. Kirli yüzümü arýndýr beyaza boyandýðým yangýnlarýnla..Ýlmek ilmek ör beni sana. Gayri adým çýksa da meczuba, gayri sonumdur kavuþmam sana…

Kabul et beni sevgili. Sana geldim. Kapýndayým. Bana istinad edilecek su-i zan’lara ya da ruhuma giydirilecek tüm sýfatlara dünden razýyým. Yeter ki solgun benzim senin yüzünde can bulsun. Bak hüviyetimde adým yok. Senden ötesi hiçlik..Senden öncesi karanlýk..Sensizlik ise tanýmsýz..Kendimden tek bir kelime alýntý yapmadan çöktüm gül yüzlü divanýna. Sevdandan öte üryaným. Kimliðine al beni. Sesine kat suskunluðumu..Yüreðinin sevda örtüsüyle ört çýplak cümlelerimi.Sür yüzünü yüzüme..

Hadi unuttum ezberimdeki tüm replikleri.
Acele et..Güneþ doðuyor kirpiklerinin bir adým ötesinden..
Eðildim yüreðinin baþ ucuna..
Hayatýn en gerçek suflesini ver dudaklarýma…
Fýsýlda misk-i amber kokulu mutluluklarý kulaðýma
Gayri ben SEN’ÝM…
Gayri ben sana AÝT’ÝM…

Düþtüm bendeki “benden” …
Þimdilerde bende varolamayan “ beni “
Bundan böyle sende yaþat gayri..
Nasýl, hangi þekilde diye sorma
Adým kadar yalýn..
Ve bir o kadar alýntýsýz..
Hiçliðimin paragraf baþýnda
Hüviyetim SENÝNLEDÝR…


Yüreðindeki sevda aðýrlýðýnca susuyorum..
Kapatýyorum tüm sol anahtarlarýný..
Verdiðim zayilere aldanma sen…
Bendeki “ ben “ bundan sona “ bensiz…
Gayri bendeki “ ben “ SENSÝN..

Bundan sonraki mevcudiyetim;
Adýnýn kapladýðý yer kadar..
Yüzümü “ yüzüne “ kapattým..
Dilsizim..
Ve bir o kadar SEN..


11.09.2007 22.50

Ýsmail SARIGENE