“ Sadece Sana”

Sesleniþimdir sanadýr / Duy beni…

Hangi mevsimde olursa olsun sev beni.Hüzünlerin girdabýnda olsan da vur beni yüreðinin kýyýlarýna..Yorgunluðuma, zalimliðime aldýrma sen. Sana dair nice hasret cümlesi birikti yüzümün kurak yakalarýnda. Gel de bitsin bu suskunluk. Gel de sonlasýn bana dair yokluk. Sesinle düþ münzevi karanlýðýma. Perdelerimde zemheri beklerken sen gülüþlerinle baharý doður gözlerime..Susma ne olur. Kendim kadar kapladýðým yalnýzlýktan kurtar beni. Çek beni anlamýn kutsallýðýna.Eteklerindeki tüm mucizeleri savur göðsümün bozkýr yavanlýðýna..Seccademde kurumaya yüz tutmuþ güllere uzat nefesindeki ab- ý hayatý. Baðýrmasan da olur.Fýsýlda yeter. .Durma öylece. Olur olmadýk gülümse bana. Gül pazarlarýnda aradýðým yeter seni, düþ imkansýzlýðýma. Susadýðým yeter, avuçlarýndan akýt dilsiz yüreðimi. Kelimelerim dökülsün gözlerinden. Nefesine gurûb eden sýzýlara inat sokul sen kokan baharlarýma. Gri’ye bürünmüþ kentime gözlerinin rengini býrak.Ýçimde susturduðum çocukluðuma bayram sevinçlerini býrak. Yüzündeki gülüþlerini ver bana. Giyineyim sonra. Kent kent dolaþayým. Seni anlatayým her bir mahlukata. Avuçlarýmdan sýzan bayramlýk sabahý intiharlarýna inat sen yüzündeki Reyhan bahçelerini bahþet yaralarý dudaklarýma. Yalpalayan sesimi tut sesinle. Adressizliðimin boþluðunu varlýðýnla kapat...Sonra da kirli yüzümü gözyaþlarýnla sil.Sustuðuma bakma sen. Suskunluðumun her bir zerresinde avaz avaz seni andým..Tükettim dudaklarýmdaki tüm kelimeleri. Yüklemim ben. Öznesiz yaþayamam..Sesleniþimdir sanadýr..Duy beni gizli öznem.

Geliþim sanadýr../ Kabul et beni..

Gözlerin yollarda biliyorum. Aldýrma sen yüreðimde biriken senli cümlelerin tenhalýðýna. Peçesini ellerimle yýrtacaðým bir gecenin sabahýnda kavuþacaðým sana. Elimde sana bahsettiðim kýrmýzý saçlý bez bebek. Avuçlarýmda bir miktar gözyaþý. Gözlerimiz gözlerimize kavuþacak o an. O an kirpiklerime uzanacak susuzluðun. Kana kana içeceksin yüreðimin sana vaat edilmiþ gülüþlerini..Yýrtacaksýn suskunluðumu. Bir gelincik topraðý yarýp gökyüzüne ellerini uzatacak. Belki de Musa’nýn asasýný vurduðu yerden “ güller “ inkiþaf edecek duaya durmuþ avuçlara..Arala perdelerini. Gözlerini pencerelere yaklaþtýr. Özenle tara saçlarýný..Her zamankinden farklý olarak gözlerini kalabalýklara çevir. Bozkýr yüzümü ara içi boþ cümlelerin müsvedde kaðýt gibi atýldýðý duraklarda..Gelemezsem eðer bil ki bir bülbül gözyaþlarýný býçaklamaktadýr gülün dudaklarýnda..Tükettim tüm yollarý.Bekleneni ben, bekleyeni sen. Geliþim sanadýr. Kabul et beni dudaðýmdaki son cümlem…

Nefesimdir sana / Kat beni kendine..

Bilirsin kendim kadar yalnýz, sen kadar kalabalýktýr yüreðim. Adýndan sonra baþlar nufüsum. Nefesimdir sana sevgili. Biliyorum þimdi sonbahardayýz. Kuru dallarýna inat gülüþlerinin tazeliðini getir bana. Sen konuþurken ben sustum. Kapattým tüm cümleleri... Mühürledim sensizliði anan her bir kepengi. Biliyorum suskunluðumun adressizliðindeyim. Ýçi boþ bir kalabalýðýn içindeyim. Gözlerimdeki grileþen hayatýn yorgun sabahýndayým. Sabýr kuyularýn dibindeyim. Aldýðým her nefesin sonuna ilmeklediðim seni yaþamaktayým. Yorgun yüreðimin dudaklarýnda senin adýný yakmaktayým. Yüzündeki açan baharlarý yüzümün gölgelerine savur Aydýnlansýn içimdeki karanlýk. Nefesine kabul et beni. Ýçine kat ki; arýnsýn içimde kanayan çocuk..Nefesimdir sana..Ben “ kendimden “ vazgeçtim. Beni bende öldür. Öldür ki; sende doðayým yeniden. Köklerim sende kalsýn. Saçlarýndan ötesini bilmesin ellerim. Gözlerim ise gözlerinden baþka yurt edinmesin.Hadi sevgili. ..Sev beni ..Sev ki bende sonlasýn amel defterim.Sev diyorum. Kendinden daha çok sev beni..Eðer ki; ýslak kirpiklerini yüreðimle kurulayamasam dudaklarýma ilmeklediðim fatiha’lar sonum olsun..Seccademe sirayet eden gözlerini gülüþlerimle bahara kavuþturamasam nefesime “ La Ýlahe.. “ lâfzý vurulsun.. Kat beni kendine..Sebebim sensin…Gayri ben yokum sende yaþarken. Ben “ seninim “ gayri.. Öldüm..Öldüm..Sonra sende vücut buldum sýrf senin hayatýnda bir dua miktarý yer tutabilmek için…


Bir dua miktarý sevgi istiyorum senden..
Fazla vaktim yok.
Hadi uzat ellerini.
Duy sesleniþimi..
Bekle sabýrsýzca sana geliþimi..
Kendimin sonunu hazýrlarken,
Aslýnda sana doðuyorum…

Kökleri sana ait bir hayat istiyorum sadece
Daha fazla kurabileceðim cümle de yok..
Nefesime sarýl…
Gözetle perdelerin ardýndan..
Elbet bu karanlýk aydýnlýða gurûb edecek..

Bilirsin beni..
Kendim kadar yalnýzým..
Eðer sen varsan,
Ben de varým bilesin…

“ Bir dua miktarý olsa da sevginden mahrum etme beni sevgili….”

………

19.09.2007 22.10

Ýsmail Sarýgene
( Fani ve bi o kadar sýradan bir âdem )