Deniz... Ne çok þey ifade edrsin benim için; özgürlük, tutsaklýk, umut, umutsuzluk, mutluluk, hüzün, aþk, nefret, dinginlik, fýrtýna... Her nehir denize akar misali ben de her gün sana akarým; düþüncelerimle, hislerimle... Ýþte sen deniz; aynasýn içimdekilere!

Sýmsýký bir iple baðlanmýþken hiç geçmek bilmeyen, birbirinin ayný günlere; olanca maviliðinle göz kýrpar, " hadi" dersin. Gelmeyeceðimi bilirsin de "hadi gel" demekten yine de vazgeçmezsin. Sana gelmek; kuþ olup üzerinde uçmak, balýk olup derinlerine dalmak, deli mavinde kaybolup gitmek... Ýþte sen deniz; özgürlüksün tutsak günlerime!

Umut, ufkunda bir güneþ gibi...Üzerine her sabah doðudan doðup, üzerinden her akþam batýdan batan. Sarý ýþýnlarýn mavi dalgalarýnla dansýna karýþmýþ; yüreðimdeki kýpýrtýlar. Her doðan günle ufka yelken açtýrýp, batan günle birlikte usulca yüreðime geri býraktýðýn kýpýrtýlar... Ýþte sen deniz; umutsun umutsuzluklarýma ! Med- cezir misali...

Yapýþ yapýþ bir Temmuz gününde, mavi buzdan koynuna girmek gibi mutluluk. Sarýp sarmalarken seni, dalgalarýnla sarýlýp sarmalanmak. Kucak kucaðayken, nefes nefese kalmak. Ve belki mutluluk; nefessiz kalmak bir an için, sudan çýkmýþ balýða imrenip. Hüzün; üzerinde, martýlarýn çýðlýk çýðlýða kanat çýrpmalarý gibi. Ya da gökyüzünün; üzerine usul usul aðlamasý, hüzün. Yüreðimdeki çýðlýklarla, yanaklarýmdan usul usul süzülen yaþlar birbirine karýþýr sana imrenip. Ýþte sen deniz; mutluluksun hüznümle karýþýk ! Martýnýn aðzýndaki balýk misali...

Aþk, dolunayýn dalgalarýnla oynaþmasý, zifiri karanlýklarda... Ya da aþk; bir balýkçýnýn, dolunayýn aksinde deniz kýzýna vurulmasý gibi. Sevdiðimin hayali; üzerine aksetmiþ, yakamoz misali. Ve ben; suya düþmüþ bir hayale vurgunum, balýkçý misali...Nefret; derin ve karanlýk dibinden gelen koca bir dalga, yakamozlarý yutan. Ve benim nefretim; gönlümde köpük köpük, yýkýp geçen koca dalgan misali... Ýþte sen deniz; aþksýn yüreðimde hem de nefret, dalgalarýnla girift!

Mavi bir çarþaf gibi sakin halin, " dinginlik budur " dediðim. Kýpýrtýsýz... Üstün güven, için güven. Balýkçýlarla balýklarýn barýþýk, dalgalarýnla kýyýlar. Gök mavine karýþýyor benliðim. Korkularýmla güvenim el ele, dalgalarýnla kýyýlar misali. Bir rüzgar kýpýrdatmada dalgalarýný, dinginliðine inat. Bir yaðmur yaðmada üzerine, gök delinircesine. Düþen her damlayla coþarak kýyýya doðru yol almadasýn, bir deli rüzgar eþliðinde. Köpük köpük aðzýnla yutmadasýn kýyýyý þimdi, koca aslanlar gibi. Gönlüm; bir durgun, bir çalkantýlý. Gözyaþlarým, hýçkýrýklarýma karýþmada usul usul. Ve bir çýðlýk boðulmada iç sesimde. Ýþte sen deniz; dinginliðimden sonra fýrtýnasýn, Karadeniz misali!

Ýþte sen deniz; aynasýn içimdekilere...