Uzanýrsýn yataða,

Baþlarsýn rüyaya.

Bir selam bile vermezsin,

Gecenin ikisinin siyahýna.

Dertler yok, kabuslardan uyanmak yok,

Sen tanýmazsýn, gecenin körünü...

Gül bahçesi kaçkýnýsýn sen.

Son moda dünyanda,

Göremezsin mezarlýktan fýrlama,

Kanalizasyonel hayatlarý tanýmazsýn...

Parasýzlýðý bilmezsin sen.

Senin çalýþma, yatma, kalkma odalarýn var.

Oysa bu dünyada,

Bir odada on kiþi var.

Senin katlarýn, yatlarýn var,

Oysa kafasýný koyacaðý yastýðý olmayanlar var.

Bilmezsin sen tabi:

Gecenin ikisini.

Ne derdin var, ne borcun harcýn,

Senin bol paran var.

Uykusuzluk nedir bilmezsin,

Ne derdin uðruna,

Ne de sevdiðin uðruna,

Günlerce uykusuz kalmazsýn.

Tasan olmamýþ senin,

Sevgilerin yalanmýþ.

Sen nerden bilesin gecenin ikisini.

Bilmezsin melemenin tadýný,

Kuru ekmekl, soðaný

Sen simitle bile saraylarýnda tanýþtýn.

Ama bilirim sen daha çayýn demini bilmezsin,

Nerden bilesin,

Poþetlenmiþ hayatýnda,

Sen devam et form tutmaya.

Sen tanýþma asla gecenin ikisi ile...

BN CN

08/02/2010