15.bölüm: İsmi̇ Bi̇ze Yasakli

Farklı ülke, farklı dil, farklı din, farklı gelenek göreneklere sahip birbirini hiç tanımayan iki kadının inanılmaz iletişimi ve bağı.

"Ben bir fotoğraf albümüyüm. Kafamın içinde, hiç değişmeyen, kimisi silik, kimisi derin izleri olan canlı yüzler taşıyorum. Binlerce

Nicole Beatrix tanımadığı bir yabancıdan bir atari alır. Üzerinde her ataride olması gereken tuşlar olsa da gizlenmiş bir tuş daha vardır. Gizemli yabancı atariyi Beatrix'e verirken her ne olursa olsun o tuşa basmaması gerektiğini söyler.
Atarinin sahip olduğu gizli güç Nicole Beatrix'i iyiliğe ya da kötülüğe

O ise arkadaşının omuzuna hafif bir yumruk atmakla yetindi. Onların binaya girmesiyle (üç uzun saçlı, fiziksel görünüşleri birbirine yakın iri yapılı, silahlar taşıyan) handakilerin dedikodu kazanı, öncelikle yapının kapısının yakınında oturan ağzındaki yaradan dolayı yamuk gibi görünen, savaşçıların orklara karşı yaptıkları şeklinde başlayıp tekrarında bir diğer alt dudağı

"yaşamakta ayak direyeceksin.
Belki bahtiyarlık değildir artık
boynunun borcudur fakat
düşmana inat
bir gün fazla yaşamak."

Romanı okuyup bitirdikten sonra şöyle bir düşündüm. Eserdeki mağara bir bakıma dünya, bir bakıma da insanın kendisidir. Kat kat aşağılara inerek kötülüklere gark olması, Kuranı Kerimin ifadesiyle esfeli safilin olması kişinin kendi elindedir. Yazarın, büyücünün ağzından söylettiği gibi; Karanlık da ışık da insanın ruhundadır (s. 13); Akıl hep

İlkçağlardan bu yana milyonlarca düşünce bulutu sessiz sedasız birbirinden habersiz gökyüzünde gezinirler. Bu bulutlar bir insanın hissedemeyeceği kadar soyut olmakla birlikte bir gezegeni ezebilecek ağırlıktadır. Yaşasın, birbirinden habersiz düşünceler bulutu topluluğu!

Ve şimdi, Jordan’ı müzikal yeteneğimle ve gayet sıradan olan çekiciliğimle etkilemem gerekiyordu. “Ah Tanrım, lütfen biri George ve Gerard’a akıl fikir versin!” Belki onlar bu iş için doğru insan olmadığımı göremiyorlardı ancak bu, hayır deme hakkına sahip olmayan ben’i tümüyle rezil olma utancına itmemeliydi. Haksızlık, diye düşündüm ve

Dilruba’nın yolu bir ermişle kesiştiğinde ermiş ondan göğsündeki gökyüzünün fotoğrafını çekmesini ister. Ama önce Dilruba’yı farklı ve fantastik alemlere götürecektir: Duymak, görmek ve koku alemleri. Burada Dilruba’nın kendini yeniden keşfetmesini isteyen ermiş ona duyularla ilgili uzun dersler de verir. Sıra koku alemine geldiğinde Dilruba Tuğrul’la tanışır ve onun

Bufmero Buftaranın yanına sokuldu ve onu Boker oynamaya davet etti. İki parmağının arasına sıkıştırdığı kadehin içinde ne olduğu bardak ağaç kovuğuna ulaşıp da tuzla buz olduğunda anlaşıldı.
Yarım kadeh Bufın özütü...
Hani şu kaktüsvari bitki... Dilde bıraktığı tad için nice bufalolar yakılır, bir kadeh

Herkes Heybesi̇ne Ömrünü Doldurur; Ben Kamburuma Takilan Hayalleri̇mi̇ Ben Bi̇r Bozkir Pi̇gmesi̇ Deği̇li̇m; Hayalleri̇ Olan Ve Çi̇ğnenmi̇ş Bi̇r Hayatim.

''Sen gittiğinde kahrolurum,boğulurum ama acımı hissettirmem bizzat kendim olarak sana.Sana zarar veremem.
Her tarafı ağaçlarla çiçeklerle dolu olan bu bahçede hapsolduğumda sorarım bedelini onlara.
Tayfunla esen ağacın sallanan yapraklarında bulursun sesimi.Kaçmak zorunda kalırsam çıkaramadığım çığlıklarımı duyarsın tepelerdeki uluyan kurtlarda.Denizin rahatsız edici dalgalarında.Bir buket değil,binlerce

Bu yazının tanıtım yazısı. Test amaçlı giriş yapıldı. Bu yazının tanıtım yazısı. Test amaçlı giriş yapıldı. Bu yazının tanıtım yazısı. Test amaçlı giriş yapıldı. Bu yazının tanıtım yazısı. Test amaçlı giriş yapıldı. Bu yazının tanıtım yazısı. Test amaçlı giriş yapıldı.

Simirna gözlerini kapayıp ıtırlı havayı soludu. İçindeki yaşama sevincini hissedemeyip karanlık bir girdapta dönüp durduğunu duyumsadı. Çuhaçiçeğinin kadifemsi kırmızlığında düşüşe geçtiğini anladı. Zihniyle kalbi farklı işlemeye başlamışlardı. Gözlerini açtığında bakışlarında bir anlamlılık vardı. Kırılgan bir kalbin sertleşmesi, isyan etmesi ve ölümün bir son olmadığını algılamasının girdabında, soyut düşüncelerin

Roman kurgu bakımından olaydan çok düşünceye vurgu yapar. Ayrıntılarla ilgilenmez. Pek çok kişiye ağır gelebilecek konu ve düşünce örgüsü böylece daha anlaşılır hale getirilir. Sadece felsefeyle ilgilenenler için değil, her insan için okunma kolaylığı sağlar.

garip ve farklı bri dünya. hala yazmaya devam ediyor. hala gün geçtikçe kendini büyütüyor. bir gün mutlaka en azından kendi evimdeki kitap rafından yer alacak.

Üstüne mağara, bilge ve felsefenin uçsuz bucaksız deryası da eklenince kitabınız damağımda doyumsuz bir tad bıraktı. Hele de son sayfalarda bilgenin tevazu anlayışını kavrayınca hayranlığım katbekat arttı. Bütün bu fikri ve görsel altyapıyı salt diyalogla inşa etmiş olmanız da çok etkileyiciydi.

Umay beni baştan çıkaracak kadar güzeldi. Her güzellikte bir tuzak olduğu gibi Umay'ın güzelliğinde de bir bıçak ışıltısı, bir tabanca zerafeti aradım. Umay hem bir bıçak kadar keskin bir güzelliğe hem de bir tabanca kadar zerafete sahipti. Güzelliğin ve baştan çıkarmanın bedeli belki de hapsedilmek ve öldürülmekti. Fakat

Yine o kabus… Kendini yeniden bulutların ortasında, aynı dağın keskin kayalıklarına tutunmuş olarak bulmuştu. Parmak uçlarında durabilecek kadar ince bir kütle vardı ayakları altında. Düşmemek için kayalıklara yapışmak zorunda kalıyordu. En küçük bir hareketinde, zeminin, ayakları altından kayıp gideceği malumdu. Aynı sert esen rüzgar, aynı soğuk, aynı korku…