Şiir > Bireysel

üzgün

Suskular (VII)

Ayakkabılıkta duran terliklerin, /Ne macerası olabilir, / Kapının dışına çıkmadıkça.. /

nostaljik

At kuyruk

Çıplak bir gökyüzüne, / Beyaz bir öpücük.. / Kızıl saçlarında,

üzgün

Kalmadı

Gayesi söz değil susmak ne çare / Gayesi susmak değil söz ne çare

karamsar

Kim Bilir

Ölüm alnımda yazılı bu gece, / Belki kaderim terk i diyar.

üzgün

Ruhsuzlar Diyarı

Kirlenmiş hayattır geceler.Suskunca,sesizce bir ten misali sırlar yumağı gibi hayalden.Kararıp silik yalnızlığından dinercesine kalıplar kalır.Düşlercesine dünya

nostaljik

Mimoza

Ben küskün çiçek mimoza, / Unutup küskünlüğümü, seninle açtığım yapraklarımı, /

olumlu

Müslüm Baba

onulmaz vuslatların damar şarkılarını söyledin / her şarkınla bizi derin acılara sürükledin

üzgün

anafor

denizdi çöken yaşlı gözlerime / bir hiçlik anaforu gibi aniden /

Başa Dön