Şiir > Bireysel
Kayıp baharların ardında, bitmeyen bir kışın içinde
Her gün biraz daha eksiliyorum. Her saat, usul usul içimden bir parça kopuyor; görünmeyen bir el,
Meydan Verme
MEYDAN VERME / meydan verme solmasına gönül bahçeni canlandıran sevda çiçeğinin,
Kendi içimde kaybolduğum yolların sonunda, yine kendime çarpıyorum
Kendimle derdim var kimseyle değil… Her sabah gözlerimi açtığımda, içimde taşıdığım o görünmez yük sırtıma vurulmuş
Yaşarken ölenler
Yaşarken ölmek neymiş, öğrendim: / Can bırakmadan tükenen yılların ağırlığı omuzlarımda.
Kalbinde Umutsuzluk Yer Bulmasın
Kapatma kalbinin gözünü daima açık kalsın, / Etrafına sevgi dolu bakışlar bıraksın,
Kümeler
Son Eklenenler
KİTAP İZLERİ
Gözyaşı Konağı
Şebnem İşigüzel